Νωρίς αποχαιρέτησαν το Euro οι πρωταθλητές

Με δεύτερη ήττα στους 2 πρώτους αγώνες του ομίλους της, η Εθνική Ελλάδος αποχαιρετά το Euro και μετά τον διαδικαστικού χαρακτήρα αγώνα με την Ισπανία την Τετάρτη, αφήνει το Σάλτσμουργκ και επιστρέφει στην Αθήνα για να παρακολουθήσει τη συνέχεια από την τηλεόραση. Μετά την απαράδεκτη εμφάνιση στην πρεμιέρα κόντρα στους Σουηδούς, η Ελληνική ομάδα έδωσε όρκο μάχης για τη συνέχεια. Στο ματς με τους Ρώσους, οι ποδοσφαιριστές του Ρεχάγκελ μπήκαν στο γήπεδο με σκοπό να διεκδικήσουν τις τελευταίες πιθανότητες για πρόκριση. Από την αρχή του αγώνα, το πάθος δεν έλειπε από την ομάδα, που όμως δεν ήταν αρκετό για να λυγίσει την -ελλειπή- ομάδα του Χίντινγκ. Κανείς δεν μπορεί να κακολογήσει τα παιδιά αφού όσο μπορούσαν τόσο έπαιξαν. Η εικόνα της Εθνικής Ελλάδος και των πραγματικών δυνατοτήτων της (ξανά)φάνηκε στα δύο παιχνίδια του Σάλτσμουργκ, για να τονίσει για μία ακόμη φορά ότι η κατάκτηση του Euro το 2004 ήταν ένα αποτέλεσμα απίστευτων συγκυριών και συμπτώσεων.
Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν για κακή εμφάνιση στην πρεμιέρα κόντρα στη Σουηδία και καλή εχτές κόντρα στη Ρωσία. Το μόνο που ξεχώρισε ανάμεσα στα δύο παιχνίδια ήταν -όπως αναφέρθηκε παραπάνω- το πάθος και η θέληση που έδειξαν εχτές οι διεθνείς, κάτι που έλειπε εμφανώς στο πρώτο ματς. Αλλά ακόμη κι αυτό δεν αρκούσε για να βγούμε θριαμβευτές από το γήπεδο. Μπορεί να τιμωρηθήκαμε από ένα -ακόμη- τραγικό λάθος του Νικοπολίδη, αλλά από κει και πέρα όσες φάσεις ή υποψίες ευκαιριών είχαμε, στον ίδιο βαθμό κινδυνεύσαμε από τους Ρώσους. Κόντρα στους Ισπανούς την τρίτη και τελευταία αγωνιστική πέφτει η αυλαία για την Εθνική μας. Ίσως πέσει με ένα θετικό αποτέλεσμα κόντρα στους αδιάφορους Ίβηρες. Δεν έχει όμως μεγάλη σημασία. Μεγαλύτερη σημασία έχουν δύο πράγματα που εμένα προσωπικά θα μου μείνουν από αυτό το Euro όσον αφορά στην Εθνική μας ομάδα.

1ον) ΜΗΝ ξεχάσουμε ΠΟΤΕ την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 2004. Όπως και να ήρθε αυτή, αποτελεί τον μεγαλύτερο άθλο των ομάδων μας είτε σε συλλογικό είτε σε Εθνικό επίπεδο σε όλα τα σπορ.

2ον) Προσγειωθήκαμε -ίσως λίγο απότομα βέβαια- στην πραγματικότητα. Η οποία είναι η εξής: Η Ελλάδα στο ποδόσφαιρο ανήκε στις μικρές ομάδες στην "προ Ρεχάγκελ εποχή" και πλέον ανήκει στις μεσαίες. Ποτέ δεν γίναμε μεγάλη ομάδα και ποτέ, ακόμη και μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος δεν δικαιούμαστε να ισχυριζόμαστε πως ανήκουμε στην Ελίτ του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, όπου εξέχουσες θέσεις κατέχουν οι: Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Ολλανδία, ΕΣΣΔ(και όχι η σημερινή Ρωσία) και μετά οι: Ισπανία, Τσεχία, Κροατία, Πορτογαλία, Αγγλία.

Οι συνθέσεις του 2ου αγώνα:

Γήπεδο: Βαλς-Σίζενχαϊμ Στάντιον - Σάλτσμπουργκ
Διαιτητής: Ρομπέρτο Ροσέτι (Ιταλία)

Ελλάδα (Ότο Ρεχάγκελ): 1. Νικοπολίδης, 2. Σεϊταρίδης (40' 10. Καραγκούνης), 5. Δέλλας, 16. Κυργιάκος, 15. Τοροσίδης, 3. Πατσατζόγλου, 21. Κατσουράνης, 6. Μπασινάς, 9. Χαριστέας, 20. Αμανατίδης (79' 8. Γιαννακόπουλος), 23. Λυμπερόπουλος (60' 17. Γκέκας).
Ρωσία (Γκους Χίντινκ): 1. Ακινφέεφ, 4. Ιγκνάσεβιτς, 7. Τορμπίνσκι, 8. Κολόντιν, 11. Σέμακ, 15. Μπιλιάτέντινοφ (70' 9. Σαένκο), 17. Ζιριάνοφ, 18. Ζιριάνοφ (87' 2. Β. Μπερεσούτσκι), 19. Παβλιτσένκο, 20. Σέμσοφ, 22. Ανιούκοφ.


* Για τον κόσμο ότι και να πούμε θα ήταν λίγο. Για μία ακόμη φορά έδωσε βροντερό παρών στο πλευρό της Εθνικής που την βοήθησε όσο μπορούσε. Αλλά είπαμε, αν δεν υπάρχουν δυνατότητες...





* Ο Νικοπολίδης ανακοίνωσε την αποχώρηση του από την Εθνική(καιρός δεν ήτανε;) και το ίδιο έκανε και ο Άντζας.

* Επόμενος στόχος (θα δείξει κατά πόσο είναι εφικτός) της Εθνικής μας είναι η πρόκριση στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής το 2010...