17/6/11

Τί σημαίνει στην πράξη ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης


 Ανακοινώθηκε το πρωί της Παρασκευής ο προαναγγελθείς από την Πέμπτη ανασχηματισμός της κυβέρνησης. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου «γλυτώνει» το βάρος της Οικονομίας, το οποίο «μεταφέρεται» στον Ευάγγελο Βενιζέλο, με τον τελευταίο να χρίζεται και Αντιπροέδρος, αναλαμβάνοντας περισσότερα χρέη από τον παραμένοντα στο πόστο του Θεόδωρο Πάγκαλο. Ο Σταύρος Λαμπρινίδης στο Υπουργείο Εξωτερικών, ενώ Ανδρέας Λοβέρδος παραμένει στο Υγείας και η Άννα Διαμαντοπούλου στο Παιδείας. Εκτός κυβερνητικού σχήματος η Τίνα Μπιρμπίλα, ο Δημήτρης Δρούτσας, ο Γιάννης Διαμαντίδης, ο Ιωάννης Πανάρετος, η Λούκα Κατσέλη και ο Σπύρος Κουβέλης, ενώ συστάθηκε επίσης κυβερνητική επιτροπή στην οποία συμμετέχουν οι κκ. Ρέππας, Καστανίδης, Βενιζέλος, Χρυσοχοΐδης, Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης, Λοβέρδος, Σκανδαλίδης και Παπουτσής.

 Αναλυτικά, η προκύψασα από τον ανασχηματισμό «νέα» κυβέρνηση:

Πρωθυπουργός: Γιώργος Παπανδρέου
Αντιπρόεδροι Κυβέρνησης: Θεόδωρος Πάγκαλος, Ευάγγελος Βενιζέλος
Υπουργός Εσωτερικών: Χάρης Καστανίδης
Υφυπουργός: Πάρις Κουκουλόπουλος
Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: Δημήτρης Ρέππας
Υφυπουργός: Παντελής Τζωρτζάκης
Υφυπουργός: Ντίνος Ρόβλιας
Υπουργός Οικονομικών: Ευάγγελος Βενιζέλος
Αναπληρωτής υπουργός: Φίλιππος Σαχινίδης
Αναπληρωτής υπουργός: Παντελής Οικονόμου
Υπουργός Εξωτερικών: Σταύρος Λαμπρινίδης
Αναπληρώτρια Υπουργός: Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου
Υφυπουργός: Δημήτρης Δόλλης
Υπουργός Εθνικής Άμυνας: Πάνος Μπεγλίτης
Υφυπουργός: Κώστας Σπηλιόπουλος
Υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας: Μιχάλης Χρυσοχοΐδης
Αναπληρωτής Υπουργός: Χάρης Παμπούκης
Αναπληρωτής Υπουργός: Σωκράτης Ξυνίδης
Υφυπουργός: Θάνος Μωραΐτης
Υπουργείο Περιβάλλοντος: Γιωργός Παπαπακωνσταντίνου
Αναπληρωτής Υπουργός: Νίκος Σηφουνάκης
Υφυπουργός: Γιάννης Μανιάτης
Υπουργός Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων: Αννα Διαμαντοπούλου
Αναπληρωτής Υπουργός: Φώφη Γεννηματά
Υφυπουργός: Εύη Χριστοφιλοπούλου
Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων: Γιάννης Ραγκούσης
Υφυπουργός: Γιάννης Μαγκριώτης
Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης: Γιώργος Κουτρουμάνης
Υφυπουργός: Γιάννης Κουτσούκος
Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Ανδρέας Λοβέρδος
Υφυπουργός: Μιχάλης Τιμοσίδης
Υφυπουργός: Χρήστος Αΐδόνης
Υφυπουργός: Μάρκος Μπόλαρης
Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: Κώστας Σκανδαλίδης
Υφυπουργός: Γιάννης Δριβελέγκας
Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Μιλτιάδης Παπαϊωάννου
Υφυπουργός: Γιώργος Πεταλωτής
Υπουργός Προστασίας του Πολίτη: Χρήστος Παπουτσής
Υφυπουργός: Μιχάλης Όθωνας
Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού: Παύλος Γερουλάνος
Υφυπουργός: Γιώργος Νικητιάδης
Υπουργός Επικρατείας και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Ηλιας Μόσιαλος

 Το αρχικό σχόλιο είναι ότι ο ανασχηματισμός ήταν αναγκαίος. Μετά από πολλές εσωκομματικές τριβές και ασυννεοήσεις στο ΠΑΣΟΚ, αποχωρήσεις στελεχών, αρκετά λάθη και σκληρά μέτρα κατά τη διακυβέρνηση, λαϊκές αντιδράσεις, απογοητεύσεις και κινητοποιήσεις από την πλευρά των πολιτών, ο Πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος όφειλε να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές.

 Και δεν αναφέρομαι φυσικά σε αναγγελία πρόωρων εκλογών και προσφυγή στις κάλπες. Όποιος αναμασάει την καραμέλα των εκλογών (αναφέρομαι κυρίως στην ανεύθυνη και ανύπαρκτη αντιπολίτευση) θα πρέπει να έχει κατά νου ότι ο ελληνικός λαός αφενός δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά νέα εκλογική διαδικασία και αφετέρου δεν έχει καμμία πρόθεση και διάθεση να πάει να ψηφίσει τους «κλέφτες», τους «ψεύτες», το «σάπιο» και «διεφθαρμένο» πολιτικό σύστημα που αυτοί εκπροσωπούν, τους «ίδιους και τους ίδιους».. Ο κόσμος έχει σιχαθεί ένα νωθρό και αρρωστημένο από κάθε άποψη πολιτικό σύστημα και θέλει εναγωνίως να απαγκιστρωθεί από αυτό, προσμένοντας πιθανώς σε νέα και άφθαρτα πρόσωπα, που ουδεμία σχέση έχουν με την πολιτική, ώστε να κάνουν μια νέα και ελπιδοφόρα αρχή θέτοντας νέους κανόνες διακυβέρνησης. Μέχρι όμως να εμφανιστεί ένα τέτοιο πρόσωπο ή ομάδα τέτοιων ανθρώπων (που πολύ φοβούμαι ότι θα αργήσει πολύ να φανεί), οι Έλληνες πολίτες δεν έχουν όρεξη να προσφύγουν στις κάλπες και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τις δημοσκοπήσεις, όπου, επίσης εμφανώς, βλέπουμε ότι είναι σχεδόν απίθανο στο εξής να δημιουργηθεί αυτοδύναμη κυβέρνηση, από το ένα ή το άλλο στρατόπεδο. Εν τοιαύτη περιπτώσει ο σχηματισμός μίας Οικουμενικής κυβερνήσεως θα ήταν η ιδανική λύση, με την ακέραια προϋπόθεση να βρεθούν τα κατάλληλα άτομα που θα την απαρτίσουν.

 Βέβαια οι αλλαγές (για να επανέλθω στα του ανασχηματισμού) που είδαμε κάθε άλλο παρά ριζικές ήταν. Δεν μπορεί έναν υπουργό (οποιονδήποτε) που απέτυχε σε ένα πόστο να τον μεταφέρεις κάπου αλλού. Σε μία τέτοια περίπτωση (πεπραγμένα ανικανότητας ή ανευθυνότητας) η λύση είναι μονόδρομος. Απομάκρυνση του ανίκανου στελέχους από το κυβερνητικό σχήμα. Κάτι που ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε τη θέληση και τα κότσια να πράξει προχωρώντας στο νέο σχήμα.

 Το θέμα λοιπόν είναι τί σημαίνει στην ουσία αυτή η «νέα» κυβέρνηση. Το σίγουρο είναι ότι θα ωφελήσει... το ΠΑΣΟΚ, που ψάχνει τρόπους συσπείρωσης και συμβολής στην ενότητα της παράταξης. Και αυτό προσωρινά, καθώς η κυβέρνηση Παπανδρέου με τον ανασχηματισμό, στον οποίο προέβη για να λάβει στήριξη για τις επερχόμενες «αντιδημοφιλείς οικονομικές μεταρρυθμίσεις», θα πάρει ανάσες και θα κερδίσει χρόνο. Χρόνο πολύτιμο, μιας και η θητεία του κυβερνώντος κόμματος (φαίνεται ότι) μετράει ήδη αντίστροφα...

 Όμως για την πλειονότητα του κόσμου που παρακολουθεί τις εξελίξεις, το «νέο» κυβερνητικό σχήμα δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά αναδίπλωση του «προηγούμενου» πολιτικού σκηνικού. Μάλιστα οι αντιδράσεις από σύσσωμη την αντιπολίτευση ήταν έντονες, ενώ έγινε και λόγος για «βάρβαρα και αντιλαϊκά μέτρα», «αντικοινωνική πολιτική», «βαθύ ΠΑΣΟΚ», «πολιτική κοινωνικής κατάρευσης». Ακόμη οι «Αγανακτισμένοι» δεν έδειξαν πρόθυμοι να δεχτούν την ίδια πολιτική από «ίδια πρόσωπα σε διαφορετικές θέσεις» και συγκεντρώθηκαν για να διαδηλώσουν για 24η συνεχόμενη μέρα στην πλατεία Συντάγματος.

 Ο Πρωθυπουργός λοιπόν, αρνούμενος να παραιτηθεί του αξιώματός του, συνεχίζει να επιμένει στο ότι η λήψη νέων μέτρων και πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων γίνονται για το κοινό καλό των πολιτών εμμένοντας, επίσης, να αυτοπαρουσιάζεται ως εθνικός σωτήρας.
 Ωστόσο η πικρή -για τον ίδιο τον Γιώργο Παπανδρέου αλλά και για την Ελλάδα- αλήθεια είναι ότι η πολιτική οικονομικής λιτότητας (συνεχής αύξηση φόρων με σκοπό την αποπληρωμή παλιών και νέων δαπανών) πέρα από σκληρή και άδικη, επί της ουσίας και για τον χρόνο που θα εξακολουθήσει να υφίσταται, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον πολιτικό θάνατο του Παπανδρέου, στο τέλος του κυβερνώντος κόμματος και στην οικονομική και κοινωνική κατάρρευση της Ελλάδας.

 Και μέσα σε όλα, έρχεται το «Μνημόνιο 2» σαν κινηματογραφικό sequel της «πετυχημένης» 1ης ταινίας με στόχο, φυσικά, την εισπρακτική επιτυχία. Μόνο που, δυστυχώς για όλους μας, καθώς το ζούμε όλο αυτό και δεν το παρακολουθούμε στο πανί, αναμένεται να γίνουμε θεατές όχι μιας κακής χολιγουντιανής (υπερ)παραγωγής, αλλά της δύσκολης, στα όρια της κατάρρευσης, καθημερινότητάς μας...

13/6/11

Dallas - Miami 105-95, πρωταθλητές οι Mavericks!


 Αντιγραφή από sport24.gr:

 Οι Dallas Mavericks έφεραν εις πέρας την αποστολή τους που δεν ήταν άλλη από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αφού κέρδισαν στο 6ο παιχνίδι των τελικών τους Miami Heat με 105–95 .

 “We are a team on a mission”, είχαν πει κατά τη διάρκεια των playoffs τόσο ο Rick Carlisle όσο και ο Dirk Nowitzki στέλνοντας σαφέστατο μήνυμα σε όλους τους αντιπάλους τους. Η αποστολή αυτή ολοκληρώθηκε λοιπόν με επιτυχία στο Miami, όπου οι Mavericks πανηγύρισαν την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος της ιστορίας τους παίρνοντας ταυτόχρονα ρεβάνς από τους Heat για την ήττα στους τελικούς του 2006 κερδίζοντας μάλιστα τη σειρά με το ίδιο σκορ (4-2).

 Σε μία βραδιά όπου ο ηγέτης τους έμεινε σε ρηχά νερά (21 πόντοι με 9/27 σουτ) στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης οι Mavs πραγματοποίησαν εμφάνιση πρωταθλητών με μεγάλους πρωταγωνιστές τον Jason Terry και τον JJ Barea και δεν άφησαν το Miami να σκεφτεί καν πως μπορεί να στείλει τη σειρά σε 7ο αγώνα.     

 Γνωρίζοντας πως σε περίπτωση ήττας το πρωτάθλημα θα καταλήξει στα χέρια των παικτών του Rick Carlisle οι Heat μπήκαν αποφασισμένοι στο παρκέ και προηγήθηκαν πολύ γρήγορα με 18-11.

 Οι Mavericks από την άλλη όχι μόνο δεν πτοήθηκαν, αλλά μέχρι τη λήξη της πρώτης περιόδου είχαν καταφέρει να περάσουν μπροστά στο σκορ και να πάρουν διαφορά οκτώ πόντων (32-24).

 Μάλιστα το προβάδισμα τους έφτασε μέχρι το +12 (42-28). Το Miami ταρακουνήθηκε για τα καλά και κάπου εκεί άρχισε να ξυπνάει. Μέσα σε λίγα λεπτά η ομάδα του Erick Spoelstra έτρεψε ένα σερί 14-0 και με το τρίποντο του Eddie House πέρασε μπροστά 42-40.

 Η ένταση ήταν φανερή και στις δυο πλευρές και έτσι η αψιμαχία του Tyson Chandler με τον Mario Chalmers στο κέντρο του γηπέδου στα μισά του δεύτερου δωδεκάλεπτου παραλίγο να προκαλέσει γενική σύρραξη. Τα… σπασμένα τελικά πλήρωσε ο πλέι μέικερ του Miami μαζί με τον Udonis Haslem και τον DeShawn Stevenson οι οποίοι μπλέχτηκαν στον καυγά και δέχτηκαν από μία τεχνική ποινή.

 Η μικρή διακοπή της αναμέτρησης για να ηρεμήσουν τα πνεύματα ευνόησε το Dallas, αφού έκοψε τον ρυθμό των Heat. Με τον Jason Terry να φτάνει τους 19 πόντους οι Mavs ανέκτησαν το προβάδισμα και πήγαν στα αποδυτήρια μπροστά στο σκορ με 53-51.

 Την ίδια στιγμή που οι Mavericks εκτελούσαν χωρίς οίκτο πίσω από τη γραμμή του τριπόντου (είχαν 10/20 στις τρεις πρώτες περιόδους) το Miami δεν μπορούσε να βρει το δρόμο προς το καλάθι τους ούτε από τη γραμμή των βολών (15/26 στο ίδιο διάστημα) και κάπως έτσι η διαφορά έφτασε τους εννιά πόντους (81-72).

 Μπαίνοντας στην τελευταία περίοδο οι Heat έδειχναν σαν να είναι υπνωτισμένοι. Αντίθετα το Dallas ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Με τους Terry και Barea μαζί στο παρκέ έλεγξε πλήρως τον ρυθμό και με κάθε καλάθι τους έκανε ένα ακόμα βήμα προς τη νίκη και την κατάκτηση του πρωταθλήματος, καθώς έφτασε να προηγείται με 89-77 οκτώ λεπτά πριν από το τέλος του παιχνιδιού.

 Από εκεί και πέρα το μόνο που είχαν να κάνουν οι παίκτες του Rick Carlisle ήταν να περιμένουν υπομονετικά να περάσει ο χρόνος (φρόντισε γι' αυτό ο Nowitzki με τους 10 πόντους του) για να πανηγυρίσουν τον πρώτο τίτλο στην ιστορία της ομάδας τους με το φωτεινό πίνακα της American Airlines Arena να αναγράφει το υπέρ τους τελικό σκορ 105-95. 

  Τα δωδεκάλεπτα: 27-32, 51-53, 72-81, 95-105.
 
 Οι συνθέσεις και οι πόντοι του 6ου τελικού:

 ΜΑΪΑΜΙ (Σπόλστρα): Γουέιντ 23 (10/12β., 6/12σ., 8ασ.), Μπίμπι 2, Αντονι 2, Τζέιμς 17 (1/2β., 8/19σ., 10ρ., 10ασ.), Μπος 19 (7/9β., 6/12δ., 10ρ.) – Χάσλεμ 10, Τσάλμερς 15 (4/6τρ.), Μίλερ 9, Χάουαρντ 6, Χάουζ.
 
 ΝΤΑΛΑΣ (Καρλάιλ): Κιντ 7 (7ασ.), Μπαρέα 15 (5ασ.), Τσάντλερ 5 (8ρ.), Μάριον 12 (8ρ.), Νοβίτσκι 19 (8/26σ., 9ρ.) – Τέρι 27 (11/16σ.), Στίβενσον 9 (3/3τρ.), Κάρντιναλ 3, Μαϊνμί 4.
 
 * Συγχαρητήρια στον τεράστιο Ντιρκ Νοβίτσκι, άξιζε ένα πρωτάθλημα, όπως επίσης και ο Πέτζα κι ας μην έπαιζε πολύ!
 * Αυτοί οι αστείοι Heat ήθελαν το δαχτυλίδι;; Και που έφτασαν στον τελικό πολύ τους ήταν. Ας όψονται οι γερασμένοι Celtics, που δεν κατάφεραν να τους σταματήσουν. Όσο για τον LeBron James, ΘΑ γίνει μεγάλος παίκτης όταν σταματήσει να βάζει 30 και 40 πόντους στην «αδιάφορη» regular seazon και τους βάζει όταν η μπάλα «καίει», στα πραγματικά δύσκολα. Μέχρι τότε...
 
 * Ελπίζω και εύχομαι πάντως, του χρόνου να επιστρέψει η Βοστόνη στον τελικό!!