26/9/09

The Party, Blake Edwards, 1968



"Το Πάρτι" θεωρείται από πολλούς η καλύτερη κωμωδία όλων των εποχών. Υπερβολικό; Ίσως. Ίσως πάλι και όχι. Το σίγουρο είναι ότι όποιος έχει ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ, παρακολουθώντας το "Πάρτι" θα κρατάει το στομάχι του απ΄τα γέλια!

Blake Edwards και Peter Sellers ύστερα από τις δύο πρώτες ταινίες του "Ροζ Πάνθηρα" ενώνουν τις δυνάμεις τους και δημιουργούν αυτή την ξεκαρδιστική κωμωδία. Ο ένας και μοναδικός Πίτερ Σέλερς καταθέτει τα διαπιστευτήρια του ως κωμικός τεράστιου βεληνεκούς σε αυτό το ανεπανάληπτο "one man show", σε ένα ρεσιτάλ ακατάπαυστου αυτοσχεδιασμού!

Το στόρι γνωστό: Ο Σέλερς στο ρόλο ενός άσηµου Ινδού ηθοποιού, του Μπακσί, που κάνει στην κυριολεξία, µαντάρα ένα πάρτι ενός κινηµατογραφικού µεγαλοπαράγοντα.
Ατάκες μην περιμένετε να δείτε, τα γκαγκς όμως που διαδέχονται το ένα το άλλο είναι καταπληκτικά. Η δε κομψή μουσική του Χένρι Μαντσίνι προσθέτει τη δική της νότα ομορφιάς στο μαγευτικό υλικό του Έντουαρντς!

Βαθμολογία: 10/10!

Chinatown, Roman Polanski, 1974


 Μία σπουδαία ταινία από τα ΄70s. Για πολλούς η επιτομή των film noir. Για άλλους μέσα στις 30 καλύτερες Αμερικάνικες όλων των εποχών. Όπως και να χει η "Chinatown" αποτελεί το μεγάλο αριστούργημα του Πολάνσκι.

 Η υπόθεση της ταινίας:

 "Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Jack Gittes προσλαμβάνεται από μία κύρια που ισχυρίζεται ότι είναι η κυρία Mulwray με σκοπό να επιβεβαιώσει τις ανησυχίες της ότι ο σύζυγός της διατηρεί εξωσυζυγική σχέση. Λίγο μετά και αφού η υπόθεση αποκτά απροσδόκητη δημοσιότητα , η αληθινή κυρία Mulwray επισκέπτεται τον Gittes απειλώντας τον ότι θα τον μηνύσει εξαιτίας της τροπής που πήρε η όλη ιστορία. Στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να ανακαλύψει τι πραγματικά συμβαίνει, ο ντετέκτιβ μπλέκεται σε μία πολύπλοκη ιστορία μυστηρίου που περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα φόνο, ένα σκάνδαλο που αφορά την υδροδότηση της πόλης, τη διαφθορά των αστυνομικών οργάνων και μία υπόθεση αιμομιξίας. Η ιστορία τοποθετείται στο Λος Άντζελες της δεκαετίας του ’30 και βασίζεται σε πραγματικό σκάνδαλο που συγκλόνισε την πόλη και είχε σχέση με την καταστροφή που προκλήθηκε το 1928 από την κατάρρευση του φράγματος του Αγίου Φραγκίσκου στην ίδια περιοχή".

Αυτή είναι η υπόθεση της ταινίας βασισμένη στο εξαιρετικό, δαιδαλώδες και βραβευμένο με Oscar σενάριο του Robert Towne. Το μεγάλο ατού, το οποίο εκτοξεύεται στα χέρια του ιδιοφυούς σκηνοθέτη.
Καταπληκτικός -όπως πάντα- ο Νίκολσον, femme fatale η Ντάναγουεϊ, δυναμικός κακός ο... σκηνοθέτης Τζον Χιούστον, πραγματικά σπουδαία ταινία.

* Η "Chinatown" προτάθηκε για ακόμη 10 Όσκαρ.
* Το σενάριο του Towne προέβλεπε happy end, αλλά ο Polanski επέμεινε (εμφανώς επηρεασμένος από τα γεγονότα που συνέβαιναν τότε στη προσωπική του ζωή) στο 'μαύρο' φινάλε που είδαμε και τελικά έμεινε στην ιστορία. Από τα κορυφαία φινάλε ever!
* Η Chinatown είχε προβλεφθεί να ακολουθηθεί από 2 συνέχειες. Μόνο η δεύτερη εμφανίστηκε στις οθόνες (The Two Jakes, 1990) γυρισμένη από τον ίδιο τον Νίκολσον αλλά η εμπορική της αποτυχία απέτρεψε το να γυριστεί και η 3η συνέχεια.
* Για το ρόλο της Mrs.Mulwray είχε προταθεί αρχικά η Τζέιν Φόντα αλλά ο Polanski επέβαλε τη Ντάναγουεϊ.

Βαθμολογία: 9,5/10

25/9/09

Once upon a time in America, Σέρτζιο Λεόνε, 1984



"Κάποτε στην Αμερική": Το κύκνειο άσμα του Σέρτζιο Λεόνε. Ή αλλιώς μέσα στις καλύτερες γκανγκστερικές ταινίες όλων των εποχών! Μία ιστορία φιλίας, ενηλικίωσης, εγκληματικότητας, εκδίκησης, έρωτα, προδοσίας, καταστροφής!

Νέα Υόρκη, δεκαετία του ΄70. Ένας ηλικιωμένος, επικηρυγμένος από το οργανωμένο έγκλημα, επιστρέφει στην πόλη. Πρόκειται για έναν γκάνγκστερ με το παρατσούκλι Νουντλς, που μεγάλωσε στην εβραϊκή συνοικία, ανήλικος ακόμα έγινε αρχηγός συμμορίας, και στα χρόνια που ακολούθησαν συνέδεσε το όνομά του με τη "χρυσή εποχή" των παρανόμων.
Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο ενσαρκώνει το διαβόητο κακοποιό Ντέιβιντ Ααρονσον, γνωστό με το παρατσούκλι Νουντλς, ο οποίος έγινε αρχηγός εβραϊκής συμμορίας όντας ακόμη ανήλικος(!), συνελήφθη, βγήκε από τη φυλακή, για να επιστρέψει χρόνια μετά και να συγκρουστεί με το παρελθόν...
Ο Λεόνε σκηνοθετεί μαεστρικά, ο Μορικόνε γράφει ιστορία με την βραβευμένη μουσική του, οι εικόνες και η φωτογραφία είναι μαγευτικές.
Σημείωση: Σύμφωνα με μαρτυρία του Λεόνε, στην Αμερική η ταινία είχε πετσοκοπεί στο μοντάζ με τη δικαιολογία ότι ήταν "κουραστική"!
Στην Ευρώπη μόνο κυκλοφόρησε στην πλήρη εκδοχή της των 230 λεπτών!
Αριστουργηματική, πανέμορφη ταινία.

Βαθμολογία: 8,5/10

Missing, Costa-Gavras, 1982



Η δεκαετία του ΄80 είναι η χειρότερη ίσως δεκαετία για τον κινηματογράφο. Παρ΄όλα αυτά μας χάρισε αρκετές σημαντικές ταινίες. Μία εξ αυτών είναι "Ο αγνοούμενος", του <<δικού μας>> Κώστα Γαβρά. Μία καθαρά πολιτική ταινία, το είδος δηλαδή που έκανε γνωστό το Γαβρά και του χάρισε πολλές διακρίσεις και βραβεύσεις.
Η συγκεκριμένη μάλιστα του έφερε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες αλλά και το Oscar σεναρίου καθώς και άλλες τρεις υποψηφιότητες. Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, στην εξαφάνιση του νεαρού Αμερικανού συγγραφέα και κινηματογραφιστή Charles Horman (John Shea) κατά τη διάρκεια ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος στη Χιλή.
Ο Jack Lemmon(εκπληκτικός) ερμηνεύει τον Ed Horman, τον πατέρα του Charles, έναν δυνατό επιχειρηματία, που βοηθά τη σύζυγό του Charles (Sissy Spacek) στην απελπισμένη προσπάθειά της να βρει το σύζυγό της. Και οι δύο, μέσα σε ένα φαύλο κύκλο, έρχονται αντιμέτωποι με ψέματα και φρούδες ελπίδες από Αμερικανούς και ξένους αξιωματούχους. Παρ’ όλες τις παλιές τους διαφορές, οι δύο τους, ενώνουν τις δυνάμεις τους και ψάχνουν μανιωδώς να βρουν το αγαπημένο τους άτομο, μέχρι την οδυνηρή έκβαση της έρευνάς τους, την ανάμειξη της Αμερικής στο στρατιωτικό πραξικόπημα.

Ευθεία επίθεση από τον Gavras στον Χιλιανό δικτάτορα Πινοσέτ και το πραξικόπημα του, κάτι που κόντεψε να τον στείλει στη φυλακή.
Μάγκας ο Γαβράς, τεράστιος ο Λέμον, πολύ μεγάλη ταινία.

Βαθμολογία: 8/10

24/9/09

Heat, Michael Mann, 1995



 «Η Ένταση» ("Heat") είναι μια εκπληκτική αστυνομική περιπέτεια που κρατά αμείωτη την αγωνία και το ενδιαφέρον του θεατή, με βάση τη συνεχή ροή της, την απίστευτη σκηνοθεσία του Michael Mann (μοναδικής εικαστικής ομορφιάς η αρχική σεκάνς της ληστείας), αλλά και αποσπώντας δύο σπουδαίες ερμηνείες δύο εκ των μεγαλύτερων ηθοποιών της γενιάς τους. Και σκεφτείτε μονάχα πως οι δυο τους συναντώνται μόνον σε δύο σκηνές!

 Στην "Ένταση" λοιπόν βλέπουμε τη σύγκρουση δύο κόσμων. Δύο κόσμων όχι τόσο διαφορετικών, που όμως απλά βρίσκονται σε διαφορετικό στρατόπεδο.
 Απ΄ τη μία ο Neil McCauley(Robert De Niro). Ο ιδιοφυής επικεφαλής μιας σπείρας κλεφτών τραπεζών.
 Απ΄ την άλλη ο Vincent Hanna(Al Pacino), πολύ καλός αστυνομικός που βρίσκεται στο κατώφλι του Κόλεϊ.
 Το κυνήγι ανελέητο, η σύγκρουση αναπόφευκτη. Η δε, τελευταία σεκάνς, καθηλωτική, απλά συγκαταλέγεται μέσα στις καλύτερες όλων των εποχών.

 Δίχως τους Μαν, Ντε Νίρο, Πατσίνο, η «Ένταση» θα αποτελούσε κοινή αστυνομική περιπέτεια!
 Υπερβολή; Δε νομίζω!

 Βαθμολογία: 9,5/10

Glengarry glenross, James Foley, 1992


Το "Glengarry Glenross", ή "Οικόπεδα με Θέα" όπως είναι ο ελληνικός τίτλος είναι μια ταινία "must see" για κάθε φίλο του κινηματογράφου. Πρόκειται για ένα κρυμμένο διαμαντάκι, μιας και δεν κυκλοφορεί σε dvd clubs ενώ σπανίως προβάλλεται από την t.v..
Ο James Foley σκηνοθετεί μαεστρικά το έξοχο σενάριο του θεατρικού συγγραφέα David Mamet (ο ίδιος προσαρμόζει το σενάριο στην ταινία), σε μια ταινία που μας αφηγείται την ασφυκτική πίεση στην οποία υπόκεινται οι πωλητές ενός μεσιτικού γραφείου στη Νέα Υόρκη για να πουλήσουν μέχρι το πρωί ακίνητα αμφίβολης αξίας, σε ανθρώπους που δεν έχουν κάποιο ιστορικό επενδύσεων σε οικόπεδα. Αυτοί που θα τα καταφέρουν, θα αποκτήσουν μια λίστα με τους καλούς πελάτες. Σε περίπτωση που αποτύχουν, οι εργαζόμενοι θα απολυθούν.

Μια καυστική σάτυρα με πολύ καλό, μαύρο χιούμορ από τον Φόλεϊ γύρω απ΄ τον κόσμο των πωλήσεων. Το δε καστ, απολαυστικότατο: Τζακ Λέμον, Αλ Πατσίνο, Άλαν Άρκιν, Κέβιν Σπέισι, Εντ Χάρις, Τζόναθαν Πράις, Άλεκ Μπάλντουϊν!

Τρομερό καστ, σπουδαίες ερμηνείες, έξοχο σενάριο, πολύ καλή σκηνοθεσία.
Ψάξτε το αλλά καλού κακού έχετε έτοιμο το βίντεο (ή dvd τώρα πια...)!

Βαθμολογία: 9/10

Τελικά την ΑΕΚ χθες την κέρδισε ο Τοροσίδης ή ο Δαλούκας;

Αποθεώνει σήμερα σύσσωμος ο "αντικειμενικός" τύπος τον Βασίλη Τοροσίδη με διάφορα λογοπαίγνια της πλάκας. Όντως ο ποδοσφαιριστής των ερυθρολεύκων τα πήγε εξαιρετικά χθες, όπως και στα δύο προηγούμενα ματς με ΠΑΟΚ, Αλκμάαρ, όπου μόνος του, πήρε το κόκκινο συνονθύλευμα απ΄το χέρι και το οδήγησε σ΄αυτό το ανέλπιστο 3χ3.
Κανένας όμως ακόμη δεν έχει τα κότσια(αλήθεια πότε τα είχε;) να βγει και να μιλήσει ξεκάθαρα: Στο χθεσινό derby ΑΕΚ-Θρήνου στο ΟΑΚΑ ο Δαλούκας ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής ως προς τη διαμόρφωση του αποτελέσματος υπέρ των διορισμένων. Με διαιτησία 90-10 τουλάχιστον, έδωσε ακόμη 3 βαθμούς στο θρήνο και κράτησε ζωντανούς τους ψευτοπρωταθλητές. Μα για πια "καρδιά πρωταθλητή" μιλάνε όλοι οι άμπαλοι;

Ας μην ήταν ο "φύλακας άγγελος Δαλούκας"...
Και δεν είναι μόνο το πέναλτι μαρς στο 38 από το χέρι του Μέλμπεργκ. Μόλις στο 7΄ ο κηπουρός πιάνει τη μπάλα από καθαρό γύρισμα του Αβραάμ. Στην ίδια φάση ο Ζεβλάκοφ κάνει χέρι και πέναλτι που δεν δίνεται. Και το χειρότερο; Το χτύπημα του Τοροσίδη στο πρόσωπο του Χουανφράν μόλις στο 12΄. Απευθείας κόκκινη λοιπόν για τον παίχτη που λέγαμε λίγο παραπάνω...

Ο παίχτης που αν είχε τιμωρηθεί ως έπρεπε από τον διαιτητή, δεν θα υπήρχε πουθενά σήμερα. Αλλά δεν αποβλήθηκε ποτέ, η ΑΕΚ δεν πήρε δύο πέναλτι και ο διορισμένος μείωσε στους 2 από την κορυφή. Κάτι που σημαίνει ότι με ενδεχόμενη ήττα του ΠΑΟ στο derby της Κυριακής με την ΑΕΚ θα φέρει το θρήνο στην κορυφή. Από εκεί που σερνόταν, φρόντισε και πάλι ο θείος να τον επαναφέρει στο προσκήνιο.

Πίστεψαν πολλοί πως η παράγκα τέλειωσε. Φεύ! Ζει και βασιλεύει δυστυχώς... Σιγά μην αφήσει ο θείος το θρήνο εκτός δυάδας και κατά συνέπεια εκτός champions league. Θα χάσει πολλά λεφτά...

Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να προσέξει πάρα πολύ την Κυριακή. Κύριοι υπεύθυνοι κάντε ότι πρέπει για να προστατεύσετε την ομάδα μας. Το μήνυμα έχει ήδη σταλθει με τον ορισμό του Κουκουλάκη(!) ως διαιτητή του derby με βοηθό τον Κάκο... Το 90-10 που είχε εναντίον της η ΑΕΚ χθες θα το έχει την Κυριακή υπέρ της. Και εμείς θα βρεθούμε στη θέση που η ΑΕΚ βρισκόταν χθες. Ας ελπίσουμε ότι δε χρειαστεί να φωνάζουμε από το βράδυ της Κυριακής. Ας ελπίσουμε ότι η ομαδάρα μας θα καταφέρει να κερδίσει και τους Κουκουλάκηδες και Κάκους.

Ένα πολύ σημαντικό ματς, που αν πάρει ο ΠΑΟ αυτομάτως γίνεται το σούπερ φαβορί για τον τίτλο.
Και σίγουρα είναι σφάλμα η μη παρουσία του πράσινου κόσμου στο πλευρό της ομάδας για τη δύσκολη αυτή αποστολή...

22/9/09

Μεγαλώνει την ψαλίδα ο Γιώργος μετά και το debate των δύο.

Χθες το βράδυ, καθίσαμε στον καναπέ περισσότερες από 3 1/2 ώρες για να παρακολουθήσουμε την τηλεοπτική αναμέτρηση των έξη πολιτικών αρχηγών. Και η αλήθεια είναι ότι κουραστήκαμε, ακούσαμε πράγματα να επαναλαμβάνονται, άστοχες ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους, μη τήρηση του τηλεοπτικού χρόνου, διάφορα δημοσιογραφικά tricks απέναντι στους ερωτηθέντες και ένα γενικό χάος μέσα από το οποίο μοναδικές αχτίδες ενδιαφέροντος η στιγμή που το ρόλο του δημοσιογράφου πήραν οι ίδιοι πολιτικοί αρχηγοί απευθύνοντας ερωτήσεις ο ένας στους άλλους, αλλά και η παρουσία της Μαρίας Χούκλη ως συντονίστρια αυτής της τηλεμαχίας.
Μια νέα προσθήκη(ο διάλογος των πολιτικών μεταξύ τους) που ομολογουμένως -αν καθιερωθεί- θα κάνει τα μελλοντικά debates πιο ενδιαφέροντα.

Αντιθέτως, το σημερινό debate, αυτό μεταξύ των αρχηγών της κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, κυρίων Καραμανλή και Παπανδρέου, διάρκειας μόλις 75 λεπτών και απουσίας δημοσιογράφων και ερωτήσεων αλλά με θεματικές ενότητες και διάλογο μεταξύ των δύο και φυσικά και πάλι την κυρία Χούκλη στο ρόλο του συντονιστή, μας κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον, το παρακολουθήσαμε πιο άνετα και αποκομίσαμε μία πιο συγκεκριμένη άποψη για τους δύο υποψήφιους πρωθυπουργούς.

Τί είδαμε λοιπόν;
Είδαμε από τη μία τον κ. Γιώργο Παπανδρέου άνετο, με τον αέρα που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις αλλά και το γενικότερο κλίμα υπέρ του, ετοιμόλογο, να αναφέρει τομείς -μέσα στα χρονικά πλαίσια που επιτρέπονταν- του προγράμματός του, του προγράμματος του κινήματος του, ένα πρόγραμμα εφικτό και ρεαλιστικό, όπως ανέφερε πολλές φορές, την διάθεσή του να δώσει μάχη για τη διαφάνεια, να συγκρουστεί με συμφέροντα, να πορευθεί με τον πολίτη, να προωθήσει την πράσινη ανάπτυξη, να επαναπροσδιορίσει θέματα εξωτερικής πολιτικής που έχουν μείνει ανοιχτά, να βελτιώσει την υγεία και την παιδεία.
Και παράλληλα ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά του Πρωθυπουργού προσωπικά(<<ζήτε σε άλλη χώρα>> αλλά και της παράταξής του για τις πολιτικές που ακολούθησε στην 6ετία, για τα μέτρα που δεν πήρε, για τις υποσχέσεις που δεν τήρησε, για τα ψέμματα που είπε στους πολίτες, για τα ρουσφέτια με τα οποία ικανοποιούνταν μερικοί, για συμφωνίες κάτω απ΄το τραπέζι, για την άρνηση συνεργασίας σε καίρια ζητήματα(<<...εγώ σας κάλεσα να ματώσουμε για να πατάξουμε τη διαφθορά>> είπε συγκεκριμένα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ), για το δημόσιο έλλειμμα(<<πού πήγαν τα λεφτά;>>), για τους φόρους, για την άθλια οικονομία, για την μη πρόληψη, για τις μη μεταρρυθμίσεις στην παιδεία και την υγεία. Και φυσικά αναφέρθηκε σε μερικά απ΄τα σκάνδαλα που ταρακούνησαν τη χώρα και τους πολίτες: Βατοπέδι, Cosmote, υπουργείο πολιτισμού, μίζες.

Από την άλλη πλευρά, τον Πρωθυπουργό της χώρας, κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή αγχωμένο, στριμωγμένο και υπόλογο απέναντι στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και ουσιαστικά απέναντι στον ελληνικό λαό να αρνείται πεισματικά τα τραγικά λάθη των πολιτικών στρατηγικών του και να καλεί τον ελληνικό λαό να τον ακολουθήσει για τρίτη φορά σε έναν δρόμο που δεν οδηγεί πουθενά, στο δρόμο της αδιαφάνειας, της ασθμαίνουσας οικονομικής πολιτικής, του κέρδους για τους λίγους και γνωστούς και της χασούρας για τους πολλούς, τους αδύναμους, την πλειονότητα δηλαδή των Ελλήνων πολιτών.
Με το γνώριμο εγωιστικό και αλαζονικό του ύφος, ο κ. Καραμανλής επανέλαβε πολλές φορές -σε έναν λόγο που θα έλεγε κανείς ότι ξεπατίκωνε από την ομιλία του στο χθεσινό debate μιας και είπε ακριβώς τα ίδια πράγματα!- απευθυνόμενος στον κ. Παπανδρέου <<λέτε εύκολα λόγια, που ηχούν ευχάριστα, ευχολόγια, τάζεται λαγούς και πετραχήλεια...>>, ενώ αντίθετα τόνιζε για πολλοστή φορά πως ο ίδιος είναι έτοιμος να προχωρήσει σε ένα δρόμο ανηφορικό με πολλές δυσκολίες ακολουθώντας όμως συγκεκριμένο πρόγραμμα και τακτικές, ενώ ως μεγάλο όπλο απέναντι στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ χρησιμοποίησε το χρηματιστήριο, το μεγαλύτερο όπως χαρακτήρισε σφάλμα οποιασδήποτε διακυβέρνησης εδώ και δεκαετίες. Κάτι που επίσης απάντησε ο Γιώργος Παπανδρέου, μην αφήνοντας κανένα κομμάτι αναπάντητο, λέγοντας ότι και για το χρηματιστήριο είχε καλέσει τον Πρωθυπουργό να "ματώσουν μαζί" όπως είπε χαρακτηριστικά για να βγάλουν τα άπλυτα στη φόρα από όποια παράταξη κι αν ανήκαν οι υπεύθυνοι. Κάτι που όλοι θυμούνται, όπως θυμούνται ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ήταν εκείνος που αρνήθηκε την εξέταση πάνω στο συγκεκριμένο θέμα και με δική του απόφαση καλύφθηκε το χρηματιστήριο όπως και πολλά άλλα ζητήματα, για τα οποία ο Γιώργος και το ΠΑΣΟΚ είχαν ζητήσει σύσταση εξεταστικής επιτροπής ή επαναπροσδιορισμό των γεγονότων. Κάτι που αποδεικνύει περίτρανα την διάθεση και αποφασιστικότητα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για πάταξη της διαφθοράς, λάμψη της αλήθειας και απομάκρυνση οποιουδήποτε έχει βεβαρυμένο παρελθόν, ώστε μια νέα σελίδα να γυρίσει στην πολιτική σκηνή της χώρας.

Κατά τα άλλα, είπε κατ΄επανάληψη ο Πρωθυπουργός:
<<Εμείς κάναμε... αλλά θέλει κι άλλα, το ξέρουμε, προχωρήσαμε σε μεταρρυθμίσεις... χρειάζονται κι άλλες, πήραμε μέτρα... χρειάζονται κι άλλα, κάναμε κινήσεις... θα κάνουμε κι άλλες, πήραμε αποφάσεις... δεν ήταν αρκετές...

Εμ, κύριε Καραμανλή αυτό είναι για το οποίο σας κατηγορεί ο κ. Παπανδρέου και σύσσωμη η αντιπολίτευση. Αυτό είναι για το οποίο τεθίκατε υπόλογος απέναντι στον ελληνικό λαό. Για το γεγονός ότι κάνατε πολύ λίγα. Ή ακριβέστερα ΔΕΝ κάνατε τίποτα από όσα είχατε υποσχεθεί. Παρά μόνο κατηγορείται το ΠΑΣΟΚ και τον αρχηγό του για τον εύκολο δρόμο που προσφέρει στον λαό.
Δεν είναι καθόλου εύκολος κύριε Πρωθυπουργέ. Είναι δύσβατος, έχεις αντικειμενικές δυσκολίες, αλλά είναι δρόμος ευθύνης, προσέγγισης με συγκεκριμένο πρόγραμμα και ελπιδοφόρων μηνυμάτων.
Το ΠΑΣΟΚ δε βαδίζει σε τυφλά μονοπάτια. Τώρα πια ο ελληνικός λαός ξέρει. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι αποφασισμένος να αλλάξει πολλά σε αυτό τον τόπο που έχει δεινοπαθήσει τα τελευταία χρόνια, τόσο από την κυβέρνηση Καραμανλή όσο και από προηγούμενες κυβερνήσεις. Που μπορεί να έφεραν το όνομα του ΠΑΣΟΚ, αλλά ουδεμία σχέση έχουν με τα σημερινά δεδομένα. Αυτό το όνομα θέλει ο κ. Παπανδρέου να αποκαταστήσει και γι αυτό το λόγο οι αλήτες και οι κλέφτες έχουν φύγει, η ανανέωση έχει ήδη ξεκινήσει από το εσωτερικό του κόμματος και φάνηκε ήδη στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, υπάρχει πρόγραμμα και σχέδιο για να βγει η χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο και να προχωρήσει σε νέα μονοπάτια. Ήρθε η ώρα για να ανατείλει ξανά ο ήλιος της ελπίδας, της αλλαγής, της βελτίωσης, της ευημερίας.

21/9/09

Ελλάδα - Σλοβενία 57-56, "χρυσοί" χάλκινοι!

Τα κατάφερε τελικά η Εθνική μας ομάδα και κατέλαβε την τρίτη θέση στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας και μαζί με αυτή, το χάλκινο μετάλλιο!
Τον αγώνα δε μπόρεσα να το δω αφού ήμουν στο ΟΑΚΑ, οπότε δεν μπορώ να περιγράψω και να αναλύσω το ματς.
Θα ήθελα μόνο να συγχαρώ τα παιδιά αυτά, που κυριολεκτικά από το πουθενά κατόρθωσαν κάτι, που πριν από 2 βδομάδες φάνταζε μακρινό όνειρο! Την είσοδο τους στην 4άδα και την κατάκτηση ενός μεταλλίου.
Για μία ακόμη φορά η Εθνική μας έκανε υπερήφανους, τα παιδιά παίξανε, τα έδωσαν όλα για τους ίδιους, για εμάς αλλά και για τους μεγάλους απόντες, ο Καζλάουσκας δικαιούται και παίρνει ένα μερίδιο της επιτυχίας και όλοι μαζί ανανεώνουμε το ραντεβού μας για το Μουντομπάσκετ της Κωνσταντινούπολης σε ένα χρόνο.

Πολλά συγχαρητήρια στους μάγκες της Εθνικής μας!

Δεκάλεπτα: 16-13, 31-24, 42-37, 57-56.

Οι συνθέσεις του μικρού τελικού:
Ελλάδα (Καζλάουσκας): Μπουρούσης 9, Ζήσης 6, Σπανούλης 3, Καλάθης 4, Φώτσης 5, Πρίντεζης 4, Περπέρογλου 3, Σχορτσανίτης 23.

Σλοβενία (Ζντοβτς): Σλόκαρ 9, Λάκοβιτς 16, Ούντριχ 5, Μπρέζετς 4, Κλόμπουτσαρ 1, Νάχμπαρ 9, Γιαγκόντνικ, Ντ. Λόρμπεκ, Γκόλεματς, Ε. Λόρμπεκ 12.

* Οι αχώνευτοι Ισπανοί πήραν το πρώτο τους χρυσό σε Ευρωμπάσκετ, διέλυσαν με 85-63 τη Σερβία.

* Ο Βασίλης Σπανούλης ψηφίστηκε στην καλύτερη 5άδα του τουρνουά!
Οι υπόλοιποι τέσσερις: Πάου Γκασόλ, Έραζεμ Λόρμπεκ, Μίλος Τεόντοσιτς, Ρούντι Φερνάντεθ.

* Κορυφαίος παίκτης του τουρνουά ο Πάου Γκασόλ(και πρώτος σκόρερ).

Παναθηναϊκός - Άρης 2-1

Έπρεπε να το πάρει ο Παναθηναϊκός αυτό το ματς κόντρα στον Άρη στο ΟΑΚΑ και τα κατάφερε. Ανώτεροι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα οι πράσινοι, σε ένα πολύ καλό ματς και από τις δύο ομάδες κατόρθωσαν να φύγουν με τους τρεις βαθμούς από το ΟΑΚΑ.
Νίνης και Κατσουράνης οι καλύτεροι των γηπεδούχων, ενώ άθελα του βοήθησε και ο... Αμπρέου. Ο Ουρουγουανός στράικερ του Άρη έχασε δύο τετ α τετ, ενώ σημείωσε και με αυτογκόλ το τέρμα της ισοφάρισης για τους πράσινους.
Πάντως ακόμη μία φορά ο Παναθηναϊκός στάθηκε άτυχος αφού τρεις(!) παίχτες τραυματίστηκαν και ανάγκασαν τον Χενκ τεν Κάτε να προχωρήσει σε ισάριθμες αλλαγές. Πρώτα ο Φίλιππος Δάρλας που προτιμήθηκε απ΄το Σπυρόπουλο, υπέστη τράβηγμα μόλις στο 5' για να αντικατασταθεί από τον διεθνή αριστερό μπακ. Στο 26' ο Μαρίνος χτύπησε και πήρε τη θέση του ο Βίντρα, που μάλιστα στην επανεμφάνισή του στην ομάδα τα πήγε πολύ καλά. Τέλος, ο Σπυρόπουλος έπαθε θλάση στο 72' και τη θέση του πήρε ο Καραγκούνης.
Τρεις αναγκαστικές αλλαγές λοιπόν, αλλαγή και στο σχήμα με την είσοδο Καραγκούνη, τη μετατόπιση του Λουκά στο αριστερό άκρο της άμυνας. τον Μπιάρσμιρ στα δεξιά και το Σίλβα παρτενέρ του Σαριέγκι!
Ευτυχώς δεν δημιουργήθηκε κάποια σύγχυση, άπαντες ανταπεξέλθηκαν όπως όφειλαν και στο 83' ήρθε η λύτρωση δια ποδός Κατσουράνη, ο οποίος έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα μετά από παράλληλη μπαλιά του Σαλπιγγίδη απ΄τα δεξιά, έκανε τη μεγάλη ανατροπή και χάρισε το πολύτιμο τρίποντο στην ομάδα μας.
4χ4 λοιπόν, μόνος πρώτος ο Παναθηναϊκός, που πάει με αέρα στο derby της Κυριακής με την ΑΕΚ. Όπου είναι πολύ πιθανό, ο Τεν Κάτε να μην υπολογίζει τα τρία πλάγια μπακ που τραυματίστηκαν. Σίγουρα εκτός ο Σπυρόπουλος. Πολύ δύσκολα ο Μαρίνος, ίσως προλάβει ο Δάρλας. Σίγουρα υπάρχει πρόβλημα αφού πλάγιο μπακ μπορεί να παίξει μόνο ο Βίντρα και πλέον προπονητής του Παναθηναϊκού θα πρέπει να βρει λύσεις για το derby.

Οι συνθέσεις:
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Χενκ Τεν Κάτε): Τζόρβας, Σαριέγκι, Νίνης, Σισέ, Λέτο, Σαλπιγγίδης, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Μπιάρσμιρ, Δάρλας (5΄ Σπυρόπουλος, 72΄ Καραγκούνης), Μαρίνος (27΄ Βίντρα), Κατσουράνης.

ΑΡΗΣ (Ιομάρ Μαζίνιο): Σηφάκης, Νέτο, Αράνο, Ρονάλντο, Νάφτι (33΄ Ρόβας), Φερνάντες, Κόκε, Γκρατσιάν (85΄ Χαβίτο), Αμπρέου (63΄ Κάμπορα), Νασούτι, Φλάβιο.

20/9/09

Μόνο νίκη με Άρη!

Σε ένα παιχνίδι που κάθε άλλο παρά εύκολο θα είναι ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να πάρει τους τρεις βαθμούς της νίκης απέναντι στον πολύ καλό φέτος Άρη. Οι "πράσινοι" θα έχουν την ευκαιρία να μείνουν στην κορυφή ή και να αυξήσουν τη διαφορά από τον ΟΣΦΠ που το βράδυ είναι πιθανό να έχει απώλειες αγωνιζόμενος στην Τούμπα.
Πέρα από τα βαθμολογικά οφέλη όμως, με νίκη απόψε θα αποκατασταθεί και η ηρεμία στις τάξεις των πράσινων, η οποία έχει διαταραχθεί τις τελευταίες μέρες μετά την ήττα από τη Γαλατά και τα όσα ακολούθησαν: Η -ομολογουμένως άδικη- κατακραυγή στον Γκαλίνοβιτς, η γκρίνια και η ένταση, οι δηλώσεις(κυρίως η βαριά μεν, αλήθεια δε, από τον Παύλο Γιαννακόπουλο, ότι <<...κάποιοι ξεφτίλησαν το όνομα του Παναθηναϊκού>>) και όλη η γενικότερη ανακατωσούρα που δεν μας επέτρεψε να γιορτάσουμε μια ιστορική μέρα για το τριφύλλι. Την προχθεσινή ανακοίνωση περί έκδοσης της άδειας για την έναρξη των έργων στο Βοτανικό. Κάτι που αν όλα πάνε καλά και δε βρεθεί κάποιο άλλο εμπόδιο, ο Παναθηναϊκός θα αγωνιστεί φέτος και του χρόνου στο ΟΑΚΑ και μετά θα μπει στο νέο του "σπίτι".

Νίκη λοιπόν απόψε για το 4χ4, την κορυφή και ένα ακόμη βήμα προς τον τίτλο. Τον μεγάλο στόχο, το πρωτάθλημα.
Που όμως δεν θα πρέπει κυνηγώντας ένα πρωτάθλημα να απαξιώνεται η Ευρωπαϊκή διάκριση και να διασύρεται στην Ευρώπη το όνομα του μεγαλύτερου Ελληνικού συλλόγου. Αυτοσκοπός λοιπόν ο εγχώριος τίτλος, παράλληλα όμως σοβαρότητα στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια με τα οποία ο Panathinaikos έχει συνδέσει το όνομά του.