Boys don' t cry, Kimberly Peirce, 1999

Ελληνικός τίτλος "Οι άντρες δεν κλαίνε":
Μία σημαντική στιγμή στον ανεξάρτητο Αμερικανικό κινηματογράφο. Ένα acting movie με δυνατές ερμηνείες με πρώτη και καλύτερη τη Hilary Swank που δικαίως κέρδισε και το πρώτο της Oscar α΄ γυναικείου ρόλου, αλλά και τη Χρυσή Σφαίρα α΄ γυναικείου ρόλου.
 Η ταινία είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Brandon (οι συγγενείς της κοπέλας του Μπράντον μήνυσαν τους παραγωγούς!):
Ο Μπράντον Τήνα είναι ένας νεαρός άνδρας που γεννήθηκε σε σώμα γυναίκας. Πρέπει να τα βρει με τον εαυτό του (της), την στιγμή που φοβάται να αποδεχτεί τί είναι, ενώ έρχεται σε σύγκρουση με την κοινωνία και τους ανθρώπους(;) που την απαρτίζουν.

 Αρκετές σκηνές της ταινίας σοκάρουν. Αρκετά πράγματα βγαίνουν στη φόρα και έχουν να κάνουν με τον πουριτανισμό, την υποκρισία, την ψευτιά, τη μιζέρια και τη μικροψυχία που βγάζουν οι κάτοικοι των Αμερικανικών επαρχιών (στη Nebraska εδώ) ακόμη και σήμερα για να ξεσκεπάσουν τη δήθεν απελευθερωμένη νοοτροπία που οι ίδιοι θέλουν να πιστεύουν ότι τους διέπει!

Μία πολύ σημαντική ταινία που ανοίγει ασπίδα προστασίας γύρω από τη διαφορετικότητα και την αντιμετώπιση (πολύ συχνά σκληρή και απάνθρωπη) που βιώνουν κάποιοι άνθρωποι, που απλά και μόνο διαφέρουν, από τον κοινωνικό τους περίγυρο.

Μια ταινία που γεννά ποικίλα συναισθήματα: Προβληματισμό, λύπη, οργή, αγανάκτηση. Αλλά και ένα αίσθημα αδικίας για τις κοινωνίες της σημερινής εποχής.
Αρνητικό σημείο οι εμμονές της σκηνοθέτιδας, Kimberly Peirce, με τη βία. Πάντως το γεγονός ότι έκανε τη συγκεκριμένη ταινία για να σοκάρει δε νομίζω ότι κάνει την ταινία "κακή". Κάθε άλλο!

Προτείνεται ανεπιφύλακτα.

Βαθμολογία: 8/10