Η ροή του υλικού για ανάρτηση από όσους επιθυμούν στα μπλογκς τους είναι η εξής:
1. Βίντεος για α. Αιμοδοσία β. Συλλογή Υπογραφών γ. 01.06.08
2. Μπάννερς για Αιμοδοσία
3. Κειμενάκι για αποστολή SMS
4. Κείμενα για την 1η Ιουνίου (α. μικρό β.αναλυτικό)
5. Crawl για Συλλογή Υπογραφών
6. Λίστα με τα Κέντρα Αιμοδοσίας σε όλη την Ελλάδα.
http://amaliasday.blogspot.com/2008/06/sms.html:
Στέλνουμε με SMS σε όσους μπορούμε το εξής μήνυμα:
«Ένα χρόνο μετά τον θάνατο της Αμαλίας και τίποτα δεν άλλαξε στο Ε.Σ.Υ. Υπόγραψε το διαδικτυακό κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Υγεία» στο http://www.gopetition.com/online/12922.html Προώθησε το σε όσους γνωρίζεις. Και ΔΩΣΕ ΑΙΜΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.»
25.05.07: Η http://fakellaki.blogspot.com/ πεθαίνει μετά από απίστευτη ταλαιπωρία στα χέρια του Ε.Σ.Υ.
Η οργή όλων μας ξεχειλίζει. Οπως και η Αμαλία, ευγνωμονούμε τους γιατρούς εκείνους που υπερβάλλουν εαυτόν και τιμώντας το λειτούργημά τους σώζουν ζωές. Αλλά όπως κι εκείνη, θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο "ΟΧΙ!" σε κάθε γιατρό που απαιτεί φακελάκι και σε κάθε γραφειοκρατικό κώλυμα που μας στερεί την ισότιμη, έγκαιρη και ολοκληρωμένη περίθαλψη.
01.06.07: Ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη της Αμαλίας
Η κίνηση "Για την Αμαλία" ήταν ο πρώτος και πιο αυθόρμητος διαδικτυακός ακτιβισμός, με κοινή δημοσίευση στα μπλογκς, καταιγισμό e-mails στους αρμόδιους και διεθνή ενημέρωση. Η διαμαρτυρία για την κατάντια της ιατρικής περίθαλψης στη χώρα μας αγκαλιάστηκε από χιλιάδες κόσμου (σχετικού αλλά και άσχετου με τα μπλογκς), δημιούργησε είδηση στα ΜΜΕ και προκάλεσε πολιτικό ενδιαφέρον.
Δυστυχώς όμως όχι για πολύ. Οσο έτρεχε η συλλογή υπογραφών στο κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Αμαλία/Για την Υγεία», το δημόσιο ενδιαφέρον στράφηκε στις πυρκαγιές και τις επερχόμενες εκλογές. Το θέμα γρήγορα μπήκε στις καλένδες κι από τότε μέχρι σήμερα, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Aκόμη και κάποιες υποσχετικές εξαγγελίες των ημερών, εξανεμίστηκαν αμέσως μετά τις εκλογές.
«Η επανίδρυση του Ε.Σ.Υ.» αποτελεί αυτή τη στιγμή ανέκδοτο, πέραν κομματικών στεγανών. Η δημόσια περίθαλψη βρίσκεται σε χειρότερη θέση από πέρισυ. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
* ελλείψεις κρεβατιών σε ΜΕΘ (μονάδες εντατικής θεραπείας) που στοιχίζουν τη ζωή σε 3.000 συνανθρώπους μας το χρόνο,
* βρέφη και παιδιά που πεθαίνουν από ελλείψεις σε ασθενοφόρα,
* μεταγγίσεις αίματος που πραγματοποιούνται χωρίς παρουσία γιατρού ή/και ελέγχους,
* γιατροί που κρατούν κρεβάτια για «δικούς» τους ασθενείς στερώντας θέσεις από «λίστες» αναμονής,
* γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό που δεν επαρκούν (οι διαδικασίες π.χ. για προσλήψεις 6.000 νοσηλευτών και 4.500 γιατρών ακόμη εκκρεμούν, καθώς δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα κονδύλια στον προϋπολογισμό), με αποτέλεσμα το να καταδικάζονται οι ασθενείς σε ελλειπή φροντίδα και ο υπάρχον εξοπλισμός σε αχρηστία,
* πλήρη απουσία ουσιαστικού και αποτελεσματικού σχεδιασμού εφημεριών κι έτσι το φακελάκι να είναι πιο επίκαιρο από ποτέ,
* τεράστια ελλείμματα στα νοσοκομεία που επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος χωρίς να υπάρχει έλεγχος των οικονομικών τους,
* σταδιακή «έξοδο» του ΙΚΑ από τον χώρο της νοσοκομειακής περίθαλψης και την εκμετάλλευση των υφιστάμενων υποδομών των θεραπευτηρίων από ιδιώτες, να είναι πλέον γεγονός,
και δεν θα μας έφταναν μπλογκς ολόκληρα για να καταγράψουμε την αποσάθρωση του Ε.Σ.Υ.
01.06.08: Ενα χρόνο μετά, η διαμαρτυρία συνεχίζει. Κι όσοι διαμαρτυρόμαστε εξακολουθούμε να θεωρούμε πως δεν εκπροσωπούμε κανέναν πέρα από τους εαυτούς μας. Δεν ενδιαφερόμαστε για την προσωπική μας προβολή, ούτε ανήκουμε σε κάποιο "κίνημα μπλόγκερς" (το οποίο δεν υφίσταται σαν έννοια, απλώς βόλεψε να ονομαστεί από τα μήντια έτσι). Αυτά που μας ενώνουν είναι η οργή για το ότι η Αμαλία δεν ήταν η πρώτη, και η βεβαιότητα ότι δεν θα είναι η τελευταία. Δεν πάει άλλο!
Θέλουμε να μην ζήσουν άλλοι άνθρωποι αυτά που τράβηξε η Αμαλία. Να μην ζήσουν όσα έζησαν και ζουν ακόμη τόσοι άλλοι ασθενείς που καταταλαιπωρούνται στο Ε.Σ.Υ. Θέλουμε την εξυγείανση του συστήματος, μέρος του οποίου είμαστε φυσικά κι εμείς οι ίδιοι (ποιοί και πόσοι αλήθεια αντιστέκονται στο φακελάκι ή στην παραβίαση της «λίστας», ειδικά εάν υπάρχει «μέσον»;). Θέλουμε ν’αλλάξει η νοοτροπία και των δύο πλευρών και να σταματήσει η διαφθορά, η εκμετάλλευση και η απαξίωση.
Αυτός είναι ο τελικός σκοπός: να αλλάξει η νοοτροπία.
Κάτι που δυστυχώς δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο από την πρώτη ώρα που ταχθήκαμε σε αυτή την κίνηση. Η ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών αποτύπωσε με διαφάνεια και σε ικανοποιητικό βαθμό (απ’ό,τι φάνηκε από το δημόσιο διάλογο στο μπλογκ «Για την Υγεία») τα ζητούμενα, αλλά παρ’όλ’αυτά δεν έφερε το αποτέλεσμα που ευχόμασταν.
Τι θα γίνει όμως, θα περιμένουμε να μπούμε πάλι σε προεκλογική περίοδο για να «τσούξει» η ανακίνηση του θέματος; Θα περιμένουμε να δημοσιοποιήσει πάλι κάποιος συνάνθρωπός μας τον πόνο του για να συγκινηθούμε; Θα αδρανούμε μέχρι να πεθάνει κάποιος δικός μας και μετά να καταγγείλουμε δημόσια πρόσωπα και καταστάσεις;
Αρκετά αδρανήσαμε και αφήσαμε να γιγαντωθεί αυτό το σύστημα. Ολοι ξέρουμε τι γίνεται στα νοσοκομεία. Πόσο ακόμη θα το υπομένουμε και θα το ανατροφοδοτούμε με μια αποκοιμισμένη κοινωνική συνείδηση; Το πρόβλημα είναι καθημερινό, το ζούμε όλοι μας κάποια στιγμή και δεν πρέπει να περιμένουμε πότε θα μας χτυπήσει την πόρτα για να κινητοποιηθούμε. Δεν είναι δυνατόν να σταθούμε αμέτοχοι μπροστά σε όλα αυτά που συμβαίνουν σε κάτι τόσο θεμελιώδες όπως το δικαίωμα στην Υγεία.
Εύκολη λύση φυσικά δεν υπάρχει. Και για να υπάρξει κάποιο απτό αποτέλεσμα σε τέτοια μεγάλα θέματα απαιτείται συνεχής πίεση και προσπάθεια διαρκείας. Η ως τώρα πορεία της διαμαρτυρίας έδειξε ότι ο αρχικός ενθουσιασμός στην Ελλάδα ξεφουσκώνει γρήγορα και η κατάσταση μένει ως έχει. Το πιο εύκολο είναι να πούμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι σημαντικό, να τα παρατήσουμε και να γυρίσουμε στο βόλεμα και τη λήθη.
Οσο όμως υπάρχουν όλοι εκείνοι που γονατίζουν από το Ε.Σ.Υ, π.χ. οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι, που περιμένουν στις ουρές του ΙΚΑ με τις ώρες, ή τα παιδιά που στοιβάζονται και τα «ξεπετάνε», συνάνθρωποί μας εγκλωβισμένοι χωρίς ελπίδα ή τρόπο αντίδρασης, εμείς που έχουμε φωνή, θα κάτσουμε στ’αυγά μας;
Δεν μπορούμε να μην φωνάξουμε για λογαριασμό τους.
Γι’αυτό θέλουμε να ξαναθυμηθούμε τα αιτήματά μας:
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΑ ΦΑΚΕΛΛΑΚΙΑ!
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ!
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!
Αναλυτικά το κείμενο της ηλεκτρονικής διαμαρτυρίας εδώ.
Καλούμε όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν στην κίνηση να ενώσουν τη φωνή τους στη δική μας με τα εξής βήματα:
1. Ανεβάζουμε το κείμενο αυτό και τα σχετικά με την αιμοδοσία μπάννερς στα μπλογκς μας την 1η Ιουνίου 2008
2. Υπογράφουμε στο http://www.gopetition.com/online/12922.html αν δεν το έχουμε ήδη κάνει, και παροτρύνουμε φίλους, γνωστούς και συνεργάτες να υπογράψουν κι εκείνοι.
3. Στέλνουμε με SMS το εξής μήνυμα:
«Ένα χρόνο μετά τον θάνατο της Αμαλίας και τίποτα δεν άλλαξε στο Ε.Σ.Υ. Υπόγραψε το διαδικτυακό κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Υγεία» στο http://www.gopetition.com/online/12922 Προώθησε το σε όσους γνωρίζεις. Και ΔΩΣΕ ΑΙΜΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.»
4. Συμμετέχουμε σε εθελοντική αιμοδοσία στο πλησιέστερό μας νοσοκομείο (ακολουθούν στοιχεία αιμοδοτικών κέντρων).
Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους στήριξαν και στηρίζουν την διαμαρτυρία, τη συλλογή υπογραφών και την αιμοδοσία.
25.05.07: Η Αμαλία Καλυβίνου πεθαίνει μετά από απίστευτη ταλαιπωρία στα χέρια του Ε.Σ.Υ.
Η οργή όλων μας ξεχειλίζει. Οπως και η Αμαλία, ευγνωμονούμε τους γιατρούς εκείνους που υπερβάλλουν εαυτόν και τιμώντας το λειτούργημά τους σώζουν ζωές. Αλλά όπως κι εκείνη, θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο "ΟΧΙ!" σε κάθε γιατρό που απαιτεί φακελάκι και σε κάθε γραφειοκρατικό κώλυμα που μας στερεί την ισότιμη, έγκαιρη και ολοκληρωμένη περίθαλψη.
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ:
01.06.07: Ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη της Αμαλίας.
Η κίνηση "Για την Αμαλία" ήταν ο πρώτος και πιο αυθόρμητος διαδικτυακός ακτιβισμός, με κοινή δημοσίευση στα μπλογκς, καταιγισμό e-mails στους αρμόδιους και διεθνή ενημέρωση. Η διαμαρτυρία για την κατάντια της ιατρικής περίθαλψης στη χώρα μας αγκαλιάστηκε από χιλιάδες κόσμου (σχετικού αλλά και άσχετου με τα μπλογκς), δημιούργησε είδηση στα ΜΜΕ και προκάλεσε πολιτικό ενδιαφέρον.
Δυστυχώς όμως όχι για πολύ. Το θέμα γρήγορα μπήκε στις καλένδες κι από τότε μέχρι σήμερα, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ:
01.06.08: Ενα χρόνο μετά, η διαμαρτυρία συνεχίζει.
Κι όσοι διαμαρτυρόμαστε εξακολουθούμε να θεωρούμε πως δεν εκπροσωπούμε κανέναν πέρα από τους εαυτούς μας και δεν ενδιαφερόμαστε για την προσωπική μας προβολή. Αυτά που μας ενώνουν είναι η οργή για το ότι η Αμαλία δεν ήταν η πρώτη, και η βεβαιότητα ότι δεν θα είναι η τελευταία. Δεν πάει άλλο!
Θέλουμε να μην ζήσουν άλλοι άνθρωποι αυτά που τράβηξε η Αμαλία στο Ε.Σ.Υ. Θέλουμε την εξυγείανση του συστήματος, μέρος του οποίου είμαστε φυσικά κι εμείς οι ίδιοι (ποιοί και πόσοι αλήθεια αντιστέκονται στο φακελάκι ή στην παραβίαση της «λίστας», ειδικά εάν υπάρχει «μέσον»;). Θέλουμε ν’αλλάξει η νοοτροπία και των δύο πλευρών και να σταματήσει η διαφθορά, η εκμετάλλευση και η απαξίωση.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!
Εύκολη λύση φυσικά δεν υπάρχει. Και για να υπάρξει κάποιο απτό αποτέλεσμα σε τέτοια μεγάλα θέματα απαιτείται συνεχής πίεση και προσπάθεια διαρκείας. Οσο όμως υπάρχουν συνάνθρωποί μας εγκλωβισμένοι χωρίς ελπίδα ή τρόπο αντίδρασης στο διεφθαρμένο Ε.Σ.Υ., εμείς που έχουμε φωνή, δε μπορούμε να μην φωνάξουμε για λογαριασμό τους.
Γι’αυτό θέλουμε να ξαναθυμηθούμε τα αιτήματά μας:
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΑ ΦΑΚΕΛΛΑΚΙΑ!
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ!
ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!
Καλούμε όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν στην κίνηση να ενώσουν τη φωνή τους στη δική μας με τα εξής βήματα:
1. Ανεβάζουμε κείμενο και τα σχετικά με την αιμοδοσία μπάννερς στα μπλογκς μας την 1η Ιουνίου 2008.
2. Υπογράφουμε στο http://www.gopetition.com/online/12922.html αν δεν το έχουμε ήδη κάνει, και παροτρύνουμε φίλους, γνωστούς και συνεργάτες να υπογράψουν κι εκείνοι.
3. Στέλνουμε με SMS το εξής μήνυμα:
«Ένα χρόνο μετά τον θάνατο της Αμαλίας και τίποτα δεν άλλαξε στο Ε.Σ.Υ. Υπόγραψε το διαδικτυακό κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Υγεία» στο http://www.gopetition.com/online/12922.html Προώθησε το σε όσους γνωρίζεις. Και ΔΩΣΕ ΑΙΜΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.»
4. Συμμετέχουμε σε εθελοντική αιμοδοσία στο πλησιέστερό μας νοσοκομείο.
Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους στήριξαν και στηρίζουν την διαμαρτυρία, τη συλλογή υπογραφών και την αιμοδοσία. Συνεχίζουμε!
Labels: http://amaliasday.blogspot.com/search/label/amalia, http://amaliasday.blogspot.com/search/label/amalia%20kalyvinou, http://amaliasday.blogspot.com/search/label/amalia%20protest, june 1st protest
http://amaliasday.blogspot.com/2008/06/5-crawls.html
Ομοιο με αυτό στην κορυφή της σελίδας, τρέχει σε κίτρινο χρώμα. Αν θέλετε μπορείτε να του αλλάξετε χρώμα σε μπλε π.χ, αντικαθιστώντας το rgb(255,200,0) με rgb(0,0, 255), ή με άλλους κωδικούς χρωμάτων. Αντιγράψτε το με ένα απλό μαρκάρισμα και μετά με copy-paste στο μπλογκ σας. Ευχαριστούμε.
Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε τον http://www.aimodosia.org/, τον http://www.apodimos.com/arthra/Ioulios_2004 και φυσικά το http://www.mohaw.gr/gr/communication/advertisingarchive/ethelonontikhaimodosia2006/
Πέρσι τέτοιον καιρό, στις 25 Μαΐου 2007, πέθανε η Αμαλία μας. http://fakellaki.blogspot.com/.
Η Αμαλία ήταν ένα κορίτσι όπως όλα τα άλλα, ως τη στιγμή που τη χτύπησε ο κεραυνός του καρκίνου. Το ελληνικό Κράτος δεν τής συμπαραστάθηκε. Γιατί δεν ήταν η Αμαλία του Καρατέτοιου, ούτε η Αμαλία του Παπακείνου, ούτε καν η Αμαλία του Μητσοάλλου. Δεν ήταν πλούσια, δεν ήταν διάσημη, δεν ήταν "ισχυρή". Ήταν ένας άνθρωπος όπως εγώ κι εσύ.
Η Αμαλία πέθανε πριν ένα χρόνο, στα τριάντα της, ακρωτηριασμένη, αδικημένη και κουρασμένη. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για εκείνη. Μπορούμε όμως να κάνουμε κάτι για τις εκατοντάδες, χιλιάδες Αμαλίες που αυτήν την στιγμή αντιμετωπίζουν http://mavrosgatos.blogspot.com/2007/11/blog-post_30.html. Μπορούμε να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ και να απαιτήσουμε Δικαιοσύνη, για την Αμαλία Καλυβίνου, για όλους μας, που δεν είμαστε πλούσιοι, διάσημοι, "ισχυροί".
Στο μεταξύ, αν θέλετε και μπορείτε, δώστε λίγο αίμα για την Αμαλία. Για τις Αμαλίες. Για ξεκάρφωμα, θα μού πεις... κάτι όμως είναι και αυτό.
http://i152.photobucket.com/albums/s161/fthanos/amaliaGif4.gif
http://amaliasday.blogspot.com/2008/05/blog-post_29.html
Οπως διαβάζουμε στο site: http://www.aimopetalio.gr/contact.asp την φοιτητική δηλαδή ομάδα Εθελοντικής Αιμοδοσίας του Παν/μίου Αθηνών, και συγκεκριμένα της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, πρέπει να δώσουμε κι εμείς όλοι αίμα ...
... "Γιατί πολύ απλά είναι αδύνατη η παρασκευή του στο εργαστήριο, οπότε η μόνη λύση είναι η εθελοντική αιμοδοσία Στην Ελλάδα κάθε χρόνο χρειαζόμαστε 600.000 μονάδες αίματος από τις οποίες μόλις το 40% καλύπτεται από τους εθελοντές αιμοδότες, το 50% απο το συγγενικό περιβάλλον και το 5% απο τις ένοπλες δυνάμεις. Σε κάθε νοσοκομείο 2/10 ασθενείς κατά μέσο όρο χρειάζονται μετάγγιση.
Η χορήγηση αίματος είναι αναγκαία:
* Στους χιλιάδες τραυματίες των τροχαίων ατυχημάτων.
* Στα άτομα που πάσχουν απο Μεσογειακή Αναιμία, στην πλειοψηφία τους παιδιά.
* Σε ασθενείς με ογκολογικά προβλήματα (πχ λευχαιμία), ιδιαίτερα όταν υποβάλλονται σε χημειοθεραπείες.
* Όσοι πάσχουν απο διάφορες αιματολογικές ασθένειες (πχ αιμορροφιλία).
* Όταν υπολογίζεται αξιόλογη απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης.
* Σε ορισμένες έγκυες που παρουσιάζουν προβλήματα κατα τον τοκετό."
Επίσης μαθαίνουμε πως οι υπηρεσίες αιμοδοσίας γενικά λειτουργούν:
* 7 μέρες την εβδομαδα
* Καθημερινές: Πρωί 8.30 έως 1.30 (πρωινό απαραίτητο)
* Απόγευμα 17.00 έως 19.00 (να έχουν περάσει τρεις ώρες από το μεσημεριανό γεύμα).
* Αργίες και Σαββατοκύριακα: 9.00 έως 12.00
Θα μας ζητηθεί να συμπληρώσουμε ένα έντυπο (τυπικά, γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζουν αν πάσχουμε από μεταδοτικές ασθένειες, αν έχουμε χειρουργηθεί πρόσφατα, αν ακολουθούμε κάποια φαρμακευτική αγωγή κτλ). Ετσι και προστατεύουμε τη δική μας υγεία αλλά και διασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή ποιότητα αίματος. Υπάρχει λίστα τηλεφώνων εδώ, για τα κατά περίπτωση ωράρια, ώστε να μπορείτε να κινηθείτε αναλόγως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου