30/5/08

Cinema - Προτάσεις

Παρουσίαση επιλεγμένων ταινιών -νέων αλλά και επανεκδόσεων-

<<Αποστολή στη Μπριζ>> (IN BRUGES), Αγγλική ταινία(Αστυνομική, διάρκειας 107') του Μάρτιν Μακ Ντόνα: Έπειτα από μια δύσκολη "δουλειά" στο Λονδίνο, οι δυο εκτελεστές Ρέι (Φάρελ) και Κεν (Κλίζον) διατάζονται από το αφεντικό τους Χάρι (Ρέιφ Φάινς) να αποσυρθούν για λίγο και να κρυφτούν στην Μπριζ, μια πόλη του Βελγίου.

Εκεί, ο Ρέι συνειδητοποιεί ότι το αφεντικό τους τον θέλει νεκρό από το χέρι του Κεν.

Ένα road trip ξεκινάει και ο Ρέι βλέπει ξεκάθαρα πια ότι "αν θέλεις να γίνει σωστά μια δουλειά, απλώς κάν' την μόνος σου"... Πρωταγωνιστούν: Κόλιν Φάρελ, Μπρένταν Γκλίζον, Ρέιφ Φάινς, του 2008.

Σχόλιο: Έξοχο το πάντρεμα μιας αστυνομικής περιπέτειας με το -ενίοτε- απολαυστικό βρετανικό χιούμορ. Πολύ καλή η σκηνοθεσία, ενδιαφέρουσα μουσική και διάχυτες σινεφίλ αναφορές σε μία ιδιαίτερη ταινία - έκπληξη. Καλή ερμηνεία από τον Φάρελ (προσωπικά δε μου άρεσε ποτέ!). Από τις καλύτερες επιλογές των τελευταίων εβδομάδων.

Υσ.: Πολύ όμορφη η Μπριζ, κερδίζει πόντους "διαφημιζόμενη" από την ταινία η βελγική πόλη!

Βαθμολογία: 3,5/5

<<Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους>> (NO COUNTRY FOR OLD MEN), Αμερικανική ταινία(Σινεφίλ, διάρκειας 122'), των αδερφών Κόεν: Ένας Τεξανός εργάτης βρίσκεται στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή, μπροστά σε πτώματα, ναρκωτικά και πολλά λεφτά, έπειτα από μια αποτυχημένη συναλλαγή μεταξύ εμπόρων ναρκωτικών… Όταν μάλιστα αποφασίζει να κρατήσει τη βαλίτσα με τα λεφτά, η δική του ζωή και της γυναίκας του διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο, καθώς μπαίνουν στο στόχαστρο ενός αδίστακτου δολοφόνου και ο τοπικός Σερίφης αναλαμβάνει να τους προστατεύσει. Με τους: Τόμι Λι Τζόουνς, Χαβιέ Μπαρδέμ, Τζος Μπρόλιν, Κέλι Μακ Ντόναλτ, του 2007.

Σχόλιο: Ο "θείος Όσκαρ" έκανε πάλι το θαύμα του βραβεύοντας 4 φορές τους Coen για την ταινία "No country for old men" (Καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, σενάριο και β' ανδρικού ρόλου για τον Μπαρδέμ). Προφανώς ο "θείος" δεν θα είχε δει τις προηγούμενες ταινίες των τετραπέρατων αδερφών Κόεν με αποκορύφωμα το <<ΦΑΡΓΚΟ>>. Προσωπικά δε νομίζω να βγάλουν ΠΟΤΕ στο μέλλον αντίστοιχη ταινία. Με το <<ΦΑΡΓΚΟ>> υπέγραψαν την κορυφή της δημιουργικής τους δεινότητας! Όσον αφορά την τελευταία τους -βραβευμένη- ταινία όσοι δεν το έχετε δει ακόμη και είστε φαν των Κόεν μην το χάσετε. Είναι πάρα πολύ καλή, μέσα στο στυλ των δημιουργών, δεν πρόκειται να απογοητευτεί το κοινό τους. Από κει και πέρα όμως ΔΕΝ είναι αριστούργημα.

Βαθμολογία: 3,5/5

<<Πριν ο διάβολος καταλάβει ότι πέθανες>> (BEFORE THE DEVIL KNOWS YOU ARE DEAD), Αμερικανική ταινία(Δραματική, διάρκειας 117'), του Σίντνεϊ Λιούμετ: Ακόμα και το πιο απλό σχέδιο μπορεί να πάει στραβά, όταν η τύχη δε σε θέλει…Δύο αδέρφια, που χρειάζονται απεγνωσμένα χρήματα, ο ένας για τη διατροφή της γυναίκας του και κάποια χρέη και ο άλλος για να πληρώσει τα έξοδα νοσηλείας του ανάπηρου γιου του, αλλά και να αγοράσει στη γυναίκα του το σπίτι που ονειρεύεται τα τελευταία χρόνια, αποφασίζουν να οργανώσουν την τέλεια - κατά αυτούς - ληστεία. Μία ληστεία, που σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο, θα γίνει χωρίς όπλα, χωρίς βία, χωρίς θύματα. Στόχος, το κοσμηματοπωλείο του πατέρα τους. Το στραβοπάτημα του ενός όμως, είναι αρχή για μία σειρά από αναποδιές, με τραγικά αποτελέσματα για όλα τα μέλη της οικογένειας και με αποκορύφωμα ένα θάνατο! Με τους: Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, Ίθαν Χοκ, 'Αλμπερτ Φίνεϊ, Μαρίζα Τομέι, του 2008.

Σχόλιο: Ο πιο "ώριμος" Σίντνεϊ Λιούμετ ever. 'Αψογη σκηνοθεσία σε ένα καλοστημένο δράμα χαρακτήρων. Τα flash backs δε κουράζουν -αντιθέτως- ξετυλίγουν εντυπωσιακά και πολύπλευρα το κουβάρι της ιστορίας. Ρεσιτάλ ερμηνειών από Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν (Τέρας Ηθοποιίας -όχι Χαβιέ Μπαρδέμ-!), Ίθαν Χοκ. Πολύ καλός και ο 'Αλμπερτ Φίνει. Έξοχο το φινάλε δραματικά. Εν τέλει, σκηνοθεσία & ερμηνείες υπέροχες. Σπουδαία δραματική ταινία, μέσα στις καλύτερες του είδους εδώ και πολλά χρόνια.

Βαθμολογία: 4/5

Punishment Park: Αμερικανική - Βρετανική ταινία(σινεμά-βεριτέ, διάρκειας 88'), του Πίτερ Γουότκινς: Ενώ ο πόλεμος του Βιετνάμ συνεχίζεται, μια ομάδα ακτιβιστών συλλαμβάνεται, δικάζεται και αποστέλλεται στο Εθνικό Πάρκο Τιμωρίας. Εκεί θα υποχρεωθεί να συμμετάσχει σε μια παράξενη και βίαιη δοκιμασία, ερχόμενη σε σύγκρουση με τους άντρες της εθνικής φρουράς. Πρωταγωνιστούν: Ερασιτέχνες ηθοποιοί, κάτοικοι του Λος Άντζελες.

Σχόλιο: Το <> είναι μία συγκλονιστική πολιτική ταινία των '70s. Ο Πίτερ Γουότκινς στήνει αριστοτεχνικά μία προσωπική μαρτυρία -καταγγελία- γύρω από τις απαράδεκτες, φασιστικές "ενέργειες" των αυτοχριζούμενων δικαστών σε μια δίκη - παρωδία, όπου συλληφθέντες ακτιβιστές (και ενώ ο πόλεμος στο Βιετνάμ εξελίσεται) υποβάλονταν σε μία σειρά από απίστευτα απάνθρωπες και σαδιστικές "δοκιμασίες" στα <<κέντρα αναμόρφωσης των διαφωνούντων>>(κέντρα που ίδρυσε ο πρόεδρος Νίξον επικαλούμενος την εξουσία που του δίνει ο νόμος Κακ Κάραν του 1950 περί εθνικής προστασίας). Ο διανοητικά εναργής Βρετανός σκηνοθέτης αναφέρεται, βεβαίως, με ανατριχιαστικά περιγραφικό τρόπο στη "περίφημη" δίκη <<των 7 του Σικάγου>> και των όσων τρομακτικών επακόλουθων της. Και το "Punishment Park" είναι ο μακρινός (1970-71) συγγενής του Γκουαντάναμο. Και βέβαια, η καλύτερη μέθοδος για να ειπωθεί ολοκληρωτικά μια τέτοια μαρτυρία από τον πολιτικά ασυμβίβαστο Γουότκινς, είναι το cinema verite(κινηματογράφος - αλήθεια). Θαρείς πως στα αλήθεια γυρνάει ντοκιμαντέρ ο αθεόφοβος! Και φυσικά χρησιμοποιεί ερασιτέχνες ηθοποιούς, κάτοικους του Λ.Α. (Τα γυρίσματα άλλωστε γίνονται σε μία έρημο κοντά στο Λος 'Αντζελες). Οι ακτιβιστές λοιπόν -για να πάμε και στην υπόθεση του φιλμ- αντί να κλειστούν για 10-21 χρόνια στις φυλακές, έως και ισόβια κάθειρξη, μπορούν να επιλέξουν την τριήμερη δοκιμασία στο "Πάρκο της Τιμωρίας". Οι περισσότεροι επιλέγουν το δεύτερο και φτάνουν εκεί. Οι όροι του "παιχνιδιού" είναι οι εξής: οι καταδικασμένοι ξεκινούν με σκοπό να φτάσουν σε ένα σημείο που βρίσκεται η αμερικανική σημαία, περίπου 50 μίλια από το σημείο εκκίνησης. Αφού ξεκινήσουν, μετά από δύο ώρες θα τους ακολουθήσει μια ομάδα ανδρών της εθνοφρουράς και της αστυνομίας. Όσοι καταφέρουν να ξεφύγουν θα είναι ελεύθεροι, οι υπόλοιποι θα αναγκαστούν να εκτίσουν τις αρχικές τους ποινές! Μόνο που το... παιχνίδι είναι σικέ, κανείς δεν φτάνει στον τελικό προορισμό, αλλά ούτε και στη φυλακή, επειδή πολύ απλά τα όπλα των διωκτών εκπυρσοκροτούν «κατά λάθος» και η "Αμερικανική" δικαιοσύνη απονέμεται καταμεσής της καλιφορνέζικης ερήμου.
Και από πίσω βρετανικά δημοσιογραφικά συνεργεία να ακολουθούν καταγράφοντας σοκαρισμένοι τα Πάντα.

Εν κατακλείδι, το πολιτικό φιλμ του Γουότκινς είναι προφητικό, επίκαιρο, σκοτεινό, σκληρό, παρανοϊκό, ανησυχητικό, συγκλονιστικό, ταινία - καταγγελία, ριζοσπαστικό, ασιμβίβαστο, έξοχο. Το απόλυτο Αριστούργημα του σινεμά-βεριτέ.

Βαθμολογία: 4,5/5


* Περισσότερες ταινίες για κινηματογράφο αλλά και θεατρικά έργα από βδομάδα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: