Ο Charlie Kaufman, ο διάσημος, αντισυμβατικός σεναριογράφος των "Being John Malkovich", "Adaption", "Eternal Sunshine of the Spotless Mind", αποφασίζει για πρώτη φορά να κάτσει στη σκηνοθετική καρέκλα και να δημιουργήσει την πιο παράξενη, φιλόδοξη και αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς.
Μία συναρπαστική, φελινικών αποχρώσεων γλυκόπικρη κωμωδία καταστάσεων(σε κάποιες σεκάνς θυμίζει λίγο το χιούμορ του Γούντι Άλεν), σίγουρα πρωτότυπη, που μπορεί να σε μπερδέψει, να σε γοητέψει, αλλά σίγουρα όχι να σε αφήσει αδιάφορο.
Κεντρικός ήρωας της ταινίας του Κάουφμαν, είναι ο μεσήλικας θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, Κέιντεν Κόταρντ (Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν), ο οποίος μη ικανοποιημένος από τη συμβατική μεσοαστική ζωή του αλλά και τη δουλειά του στο τοπικό περιφερειακό θέατρο του Σνέκταντι, στη Νέα Υόρκη και ταλαιπωρημένος παράλληλα από διάφορες -περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές- αλλεργίες και ασθένειες, αποφασίζει με πάθος να ανεβάσει ένα νέο έργο. Δε θα λυγίσει ούτε μπροστά στο φόβο του θανάτου. Θα συνεχίσει αποφασισμένος να ολοκληρώσει τη μεγάλη δημιουργία του. Θα φτάσει στην ολοκλήρωση αυτής της υπερφιλόδοξης και πρωτοποριακής παραγωγής που ονειρεύεται.
Και η οποία έχει να κάνει με την μικρογραφία της Νέας Υόρκης μέσα σε μια τεράστια αποθήκη, τους πάμπολλους κομπάρσους και φυσικά τον ίδιο στους ρόλους κανονικών ανθρώπων που ζούνε την καθημερινότητα τους εκεί. Μέσα από αυτή την υπερπαραγωγή ο ήρωας μας προσπαθεί να ανακαλύψει τα μυστικά της ίδιας του της ζωής και της ύπαρξης του ολόκληρης.
Ο Κέιντεν δίνει όλο του το είναι στην πραγμάτωση αυτού του έργου. Όμως τη στιγμή που χτίζει τα σκηνικά για το έργο αυτό, η πραγματική ζωή του καταρρέει και ο ίδιος δείχνει ανήμπορος να σωθεί.Η σύζυγός του Αντέλ (Catherine Keener) τον έχει παρατήσει προκειμένου να ακολουθήσει καριέρα ζωγράφου στο Βερολίνο και έχει πάρει μαζί της τη μικρή τους κόρη Όλιβ (Σάντι Γκόλντσταϊν). Η θεραπεύτρια του, Μαντλίν Γκρέιβις (Χόουπ Ντέιβις), ασχολείται περισσότερο με το best-seller της, παρά με το να τον συμβουλεύει. Και η πρόσφατη σχέση του με την γοητευτική Χέιζελ (Σαμάνθα Μόρτον) δεν φαίνεται να έχει μέλλον.
Ο Κάουφμαν στήνει ένα δοκίμιο πάνω στη ζωή, το θάνατο, τις διαπροσωπικές σχέσεις, τα υπαρξιακά προβλήματα ενός καλλιτέχνη και πώς αυτά τον εμποδίζουν στο να φτάσει στην απόλυτη δημιουργία. Ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν δίνει ακόμη μία εκπληκτική ερμηνεία (συγκαταλέγεται σίγουρα ανάμεσα στους καλύτερους ηθοποιούς του σήμερα) και ένα ξεχωριστό και συγκλονιστικό φινάλε ολοκληρώνει την περιβόητη "Συνεκδοχή".
Σαν προσωπικό επίλογο θα ήθελα να σημειώσω πως, τη ζωή είναι καλύτερο να τη ζεις, παρά να προσπαθείς διαρκώς να ανακαλύψεις το βαθύτερο νόημά της.
Βαθμολογία: 7,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου