Κυπελλούχος Uefa η Zenit

Στο "City of Manchester Stadium" η ομάδα-μοντέλο του Ντικ Άντβοκαατ, η Ζενίτ από την Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας(FC Zenit St. Petersburg) είναι η νέα κυπελλούχος Uefa για το 2008. Μια καταπληκτική ομάδα που τα έδωσε όλα, όχι μόνο στον τελικό, αλλά καθ' όλη τη χρονιά στο δρόμο προς το Μάντσεστερ. Το αποτέλεσμα κρίνεται απολύτως δίκαιο.
Απ' τη μία η Ρέιντζερς. Η ομάδα της Γλασκώβης που έπαιζε στον τέταρτο τελικό Ευρωπαϊκού κυπέλλου στη ιστορία της(μία κατάκτηση), έμπειρη ομάδα, με πολλούς τίτλους, πολλά χρήματα, πετυχημένο προπονητή(Ουόλτερ Σμιθ)και μερικές αξιόλογες μονάδες στη σύνθεσή της. Κι απ' την άλλη η Ζενίτ. Ομάδα άπειρη, που κατόρθωσε μόλις για πρώτη φορά(!) να κατακτήσει το πρωτάθλημα στη Ρωσία και βέβαια να φτάσει σε έναν μεγάλο τελικό, πλούσια όμως ομάδα -όπως και πολλές Ρωσικές τελευταία- με έναν έμπειρο και καλό προπονητή(Ντικ Άντβοκαατ) και παίκτες εργαλεία, έχει φτιάξει ένα πολύ καλό σύνολο που τα προηγούμενα χρόνια είχε κάνει αίσθηση με τις εμφανίσεις της. Στη φετινή τους πορεία προς τον τελικό και στις δύο αυτές ομάδες έκανε αίσθηση ένα πράγμα για καθεμία.
Η Ρέιντζερς δίνοντας βάση στην άμυνα της, κλείνοντας τους χώρους με διπλές και τριπλές ζώνες άμυνας κατέστρεφε το παιχνίδι του αντιπάλου και πάντα έβρισκε τους τρόπους να χτυπάει σε αντεπιθέσεις και να φτάνει στο γκολ που χρειαζόταν. Είναι εκπληκτικό λοιπόν για την ομάδα του Σμιθ το γεγονός ότι πανηγύρισε 4(!) προκρίσεις εκτός έδρας. Στο δρόμο προς τον τελικό του Μάντσεστερ η Ρέιντζερς προκρίθηκε μέσα στην Αθήνα με το 1-1 κόντρα στον ΠΑΟ(μετά το 0-0), μέσα στη Βρέμη με την ήττα με 1-0 κόντρα στη Βέρντερ(μετά το 2-0), μέσα στη Λισσαβόνα με το 0-2 κόντρα στη Σπόρτινγκ (μετά το 0-0) και τέλος μέσα στη Φλωρεντία στα πέναλτι κόντρα στη Φιορεντίνα(μετά τα δύο 0-0). Και αν εξαιρεθεί η νίκη επί των Γερμανών στο πρώτο ματς του Άιμπροξ, σε όλα τα υπόλοιπα ξεκίνησε με ισοπαλίες! Κάτι λοιπόν που επαναλαμβάνεται δεν μπορεί να είναι τυχαίο και η ομάδα της Γλασκόβης έδειξε ότι ήξερε να στήνεται καλά στο γήπεδο και με εκπληκτική αμυντική λειτουργία να παίρνει τις προκρίσεις.
Η Ζενίτ ξεχώρισε για ακριβώς το αντίθετο. Φύσει επιθετική ομάδα, ικανή να βγάλει 3 ή και 4 γκολ αν χρειαστεί(αν έχει δεχτεί 2 ή 3) και να πετύχει έτσι σπουδαίες νίκες απέναντι σε μεγάλους αντιπάλους. Κι αν η Ρέιντζερς έχει να λέει ότι απέκλεισε Παναθηναϊκό, Βέρντερ Βρέμης, Σπόρτινγκ Λισσαβόνας και Φιορεντίνα, η Ζενίτ έχει να επιδείξει σπουδαιότερες προκρίσεις επί των Βιγιαρεάλ, Ολυμπίκ Μαρσέιγ, Λεβερκούζεν και Μπάγερν Μονάχου. Και μάλιστα μία σπουδαία ανατροπή κόντρα στην Μαρσέιγ(ήττα με 3-1 στο Βελοντρόμ και νίκη με 2-0 στη Ρωσία), ένα εκπληκτικό 1-4 στην "Μπάι Αρίνα" κόντρα στη Λεβερκούζεν και βέβαια το θρυλικό 4-0 απέναντι στην Μπάγερν μετά το 1-1 του Μονάχου.
Φουλ άμυνα λοιπόν οι Σκωτσέζοι, φουλ επίθεση οι Ρώσοι. Χωρίς τον μεγάλο σκόρερ (τιμωρημένο) Προγκρέμπνιακ η Ζενίτ στον τελικό -πρώτος σκόρερ στη διοργάνωση με 13 γκολ-(τι ηλίθιος κανονισμός αυτός με τις κίτρινες κάρτες στους ημιτελικούς!!) αλλά με ενθουσιασμό απέναντι στο "τείχος" που έχτισε η Ρέιντζερς -ακόμη και στον τελικό-! Το πρώτο ημίχρονο έφυγε μάλλον χαλαρά χωρίς φάσεις. Στην επανάληψη όμως και αφού η Ρέιντζερς δεν αποφάσισε να βγει μπροστά(σαν να είχε στόχο τα πέναλτι!), η Ζενίτ με ανεβασμένο τον Αρσάβιν και πολλή δουλεία από τους Ζιριανόφ και Ντενίσοφ έλυσε τον γόρδιο δεσμό στο 72' με τον τελευταίο, για να κλειδώσει το ματς στο 94' με τον Ζιριανόφ να μπαίνει με τη μπάλα στα δίχτυα.
Η επίθεση επικράτησε της άμυνας και η κατάληξη με το τρόπαιο στα χέρια της εκπληκτικής αυτής ομάδας -που χαίρεσαι να βλέπεις στο γήπεδο- είναι πέρα για πέρα δίκαιη.

Οι συνθέσεις του τελικού:

Zenit: Malafeev, Krizanac, Tekke, Arshavin, Sirl, Shirokov, Zyrianov, Fayzulin(92' Kim Dong Jin), Anyukov, Denisov, Tymoschuk.

Rangers: Alexander, Broadfoot, Cuellar, Weir, Papac(76' Novo), Davis, Ferguson, Hemdani(78' McCulloch), Thomson, Whittaker(85' Boyd), Darcheville.

Referee: Peter Frojdfeldt (Sweden)