Λάρισα - Παναθηναϊκός 2-0, αδιάφορη αλλά «περίεργη» ήττα...

 Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε άθλια εικόνα και ηττήθηκε, με σκορ 2-1 από τη Λάρισα στο "AEL FC Arena", για την 25η αγωνιστική της Superleague. «Αδειασμένοι» από τα αίσχη του Φαλήρου αλλά και απαθείς σε αντίθεση με την ψυχομένη ΑΕΛ -που έπαιζε την κατηγορία απόψε- οι πράσινοι έκαναν δεύτερη σερί γκέλα (μετά το «χ» με Ατρόμητο), λες και προσπαθούν να αυτοαναιρέσουν την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλαν και την καθαρή νίκη που πέτυχαν στο «Καραϊσκάκης».

 Τα -για μία ακόμη φορά- διαιτητικά όργια (δεν δόθηκαν καθαρό πέναλτι στο 9' σε χέρι του Μελίσση και κόκκινη στον Νταμπίζα) δεν μπορούν να αποτελέσουν απόλυτη δικαιολογία για την κάκιστη εικόνα του Παναθηναϊκού, ο οποίος με δικά του λάθη της άμυνας «δώρισε» τα γκολ στους γηπεδούχους, που με τη σειρά τους είχαν πάθος αλλά έπαιξαν πολύ μέτρια τηρουμένων των αναλογιών, καθώς ουσιαστικά απόψε κρινόταν εν πολλοίς η παραμονή στη Σούπερ Λίγκα.

 Πάντως, προσωπικά, ακόμη κι αν λάβω υπόψιν ότι το μυαλό όλων στον Παναθηναϊκό βρίσκεται στα πλέι οφ και την πρόκριση στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, δεν μπορώ να δεχτώ -για κανένα λόγο- τη μη ύπαρξη κινήτρου στο πράσινο «στρατόπεδο». Το Τριφύλλι είναι καταδικασμένο να πρωταγωνιστεί παντού και άρα να κατεβαίνει για να νικάει κάθε ματς και κάθε αντίπαλο. Τώρα βέβαια, αν ξεφύγουμε από την αιτία εύρεσης κινήτρων, ο άλλος λόγος που οι φιλοξενούμενοι παρουσιάστηκαν φανερά αδιάφοροι, έχει να κάνει με «περίεργα» σενάρια, εξωαγωνιστικούς καθαρά λόγους, που ειλικρινά δεν έχω το κουράγιο και την όρεξη να αναλύσω. Εύχομαι μόνο να μην έχει παιχτεί κάτι σχετικό, γιατί έτσι «μικραίνει» ο μεγαλύτερος ελληνικός σύλλογος. Και να πω ότι χάσαμε επίτηδες (αν ισχύει κάτι τέτοιο, που φυσικά δεν θα αποδειχτεί ποτέ) για να σώσουμε καμιά ομάδα της προκοπής, μπορεί και να το προσπέρναγα. Αλλά τη Λάρισα, ένα από τα παραρτήματα; Που μας πήρε «χ» στο ΟΑΚΑ, που άνοιξε τα πόδια στους "άλλους", στο ίδιο γήπεδο; Και που, αν χρειαστεί, θα κάνει το «2» στο Φαληρο την τελευταία αγωνιστική, για να σωθεί;

 Όπως και να ΄χει, η διαφορά από τον ψευτοπρωταθλητή αυξήθηκε στους 13 βαθμούς, ενώ αντίστοιχα μειώθηκε από την τρίτη ΑΕΚ στους 11, όπερ σημαίνει ότι ξεκινάμε με +3 στα πλέι οφ, προβάδισμα ασφαλείας, που πρέπει να διατηρήσουμε για να μην έχουμε άλλα αργότερα...
 Ας κοιτάξουμε να συγκεντρωθούμε, λέω εγώ, να πάρουμε τα επόμενα ματς, αλλά προς θεού, να ΜΗΝ πέσουμε στην παγίδα της επίρριψης ευθυνών στην ομάδα μας, της εσωστρέφειας και της διχόνοιας, που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση ακόμη μίας ομάδας, όπως τότε στη βρωμο-Ριζούπολη, που τελικά μία από τις πιο μαύρες νύχτες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, ξεχάστηκε σε λίγες μέρες και ο Παναθηναϊκός διέλυσε την τότε ομαδάρα του. Με τη διαφορά ότι η φετινή ομάδα είναι πολύ καλύτερη και με τη διατήρηση του βασικού κορμού, διώξιμο των -λίγων- άσχετων και μεγάλων και 4-5 προσθήκες ο Παναθηναϊκός, αν βέβαια ξεκαθαρίσει το τοπίο στα διοικητικά, μπορεί να φτιάξει ομάδα για μεγάλα πράγματα.