Με γκολ του Ινιέστα στο 116' η Ισπανία κέρδισε την Ολλανδία στον μεγάλο τελικό και κατέκτησε το πρώτο Μουντιάλ στην ιστορία της! Την 3η θέση πήρε η Γερμανία, 3-2 την Ουρουγουάη στον μικρό τελικό.

 Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Ισπανία, από χθες βράδυ είναι και πρωταθλήτρια κόσμου!
 Στον μεγάλο τελικό του 19ου παγκοσμίου κυπέλλου που διεξήχθει στο "Σόκερ Σίτι" του Γιοχάνεσμπουργκ η Ισπανία χάρις στο γκολ του Αντρές Ινιέστα στο 116' κέρδισε με 1-0 την Ολλανδία, έφτασε στην κατάκτηση του Μουντιάλ για 1η φορά στην ιστορία (συμμετέχοντας μάλιστα για πρώτη φορά σε τελικό) και επίσης έγινε η πρώτη ομάδα που κατέκτησε το Μουντιάλ με ήττα στην πρεμιέρα (0-1 από Ελβετία), ενώ έγινε η 2η ομάδα μετά τη Γερμανία (1972, 1974) που σηκώνει Euro και αμέσως μετά Mundial!

 Οριστικά πλέον οι Ίβηρες βγάζουν την ταμπέλα των "losers" από πάνω τους, αν και τέτοια ομάδα με τόσους παιχταράδες δεν είχε ποτέ άλλοτε, αφού ποτέ στο παρελθόν η Ισπανία δεν συγκαταλεγόταν στις μεγάλες δυνάμεις του ποδοσφαίρου.

 Από την άλλη, η Ολλανδία ηττήθηκε στο 3ο τελικό που έλαβε μέρος μετά από εκείνους του 1974 και 1978 που έχασε από τους διοργανωτές, Γερμανούς και Αργεντινούς, αντίστοιχα.

 MVP του αγώνα ανακηρύχθηκε ο Ινιέστα, ενώ μεγάλο μερίδιο ανήκει και στον "San Iker" (Άγιο Ίκερ) των Ισπανών, τον Ίκερ Κασίγιας που πραγματοποίησε εξαιρετικές επεμβάσεις. Μοιραίος παίχτης για τους Ολλανδούς ο Άριεν Ρόμπεν που νικήθηκε δύο φορές απ' τον Κασίγιας.

 Ο τελικός πάντως απογοήτευσε τους θεατές και θα ξαχαστεί πολύ γρήγορα, ενώ και ο Άγγλος διαιτητής, Ουέμπ, τα έκανε θάλασσα..

 Οι Ισπανοί όπως συνηθίζουν να κάνουν, από την αρχή του αγώνα ανέλαβαν πρωτοβουλίες και προσπάθησαν να κάνουν το παιχνίδι τους. Οι Ολλανδοί απ' την άλλη ξέροντας ότι οι αντίπαλοι τους παίζουν από τον άξονα έδιναν χώρο στους Ίβηρες μέχρι το κέντρο του γηπέδου και κάτω απ' το κέντρο πίεζαν ασφυκτικά και πολλές φορές αντιαθλητικά. Σε ένα από αυτά τα μαρκαρίσματα στο 28' ο Ντε Γιονγκ έκανε μία απαράδεκτη, αντιαθλητική και αντιεπαγγελματική κίνηση - καράτε, πετυχαίνοντας τον Αλόνσο με τις σχάρες του παπουτσιού στο στήθος. Τρομάζω στην σκέψη του τί θα μπορούσε να συμβεί αν τον πετύχαινε είτε λίγο πιο δίπλα, στον πνεύμονα, είτε λίγο πιο πάνω, στο λαιμό...
 Ο Ουέμπ πάντως εφαρμόζοντας το πνεύμα(;) του νόμου έδειξε κίτρινη κάρτα αντί για κόκκινη στη δολοφονική αυτή κίνηση του Ολλανδού χαφ...
 Στο 34' είδαμε ακόμη μία περίεργη φάση. Ο Φαν Ντερ Βιλ εφαρμόζοντας(;) το fair play αντί να γυρίσει τη μπάλα στην άμυνα των Ισπανών, έκανε ένα σουτ(!) από το κέντρο και ανάγκασε τον Κασίγιας να αιφνιδιαστεί και να διώξει σε κόρνερ! Δεν εκτέλεσαν πάντως το κόρνερ οι Ολλανδοί, με τον Φαν Πέρσι να δείνει τη μπάλα στον Κασίγιας...

 Στην επανάληψη "μίλησε" ο "Άγιος Ίκερ" των Ισπανών. Στο 62' ο Σνάιντερ έβγαλε εκπληκτική κάθετη πάσα στον Ρόμπεν, ο οποίος βγήκε τετ α τετ με τον Κασίγιας και ο Ισπανός γκολκίπερ με τα πόδια έδιωξε σε κόρνερ!
 Η Ισπανία είχε κι αυτή μεγάλη ευκαιρία, όταν στο 70' ο Βίγια πλάσαρε από κοντά και ο Χάιτινγκα με προβολή έστειλε την μπάλα σε κόρνερ.
 Στο 77' ο Ράμος έχασε ακόμη μία καλή ευκαιρία, όταν από κόρνερ του Τσάβι πήρε την κεφαλιά από καλή θέση, αλλά αστόχησε. Και στο 83' ο Ρόμπεν νικήθηκε ξανά απ' τον Κασίγιας, όταν μετά από ωραία κεφαλιά - πάσα του Φαν Πέρσι, ξεπέρασε σε ταχύτητα τον Πουγιόλ αλλά δεν μπόρεσε να ντριμπλάρει τον Κασίγιας που μάζεψε τη μπάλα.

 Στην παράταση και το 95' ο Φάμπρεγκας μπήκε ωραία στην περιοχή αλλά ο Στεκέλενμπουργκ απομάκρυνε με τα πόδια και 1' μετά ο Ματάισεν πήρε την κεφαλιά από κόρνερ, με εξουδετερωμένο τον Κασίγιας, όμως την έστειλε ψηλά άουτ.
 Στο 109' η Ολλανδία έμεινε με 10 παίχτες (άργησε πολύ να γίνει, αφού έπρεπε να είχαν ήδη αποβληθεί Ντε Γιονγκ, Φαν Μπόμελ) λόγω αποβολής με δέυτερη κίτρινη του Χάιτινγκα για κράτημα στον Ινιέστα και ο τελευταίος λύτρωσε τους Ισαπνούς στο 116' παίρνοντας ωραία τη μπάλα από τον Φάμπρεγκας και νικώντας από κοντά τον Στεκέλενμπουργκ για το 0-1!

 Το σκορ δεν άλλαξε στα τελευταία λεπτά και η Ισπανία, η καλύτερη ομάδα στον κόσμο την τελευταία διετία, κατέκτησε απολύτως δίκαια το 19ο Μουντιάλ και το 1ο στην ιστορία της.


 Οι συνθέσεις του μεγάλου τελικού:

 Ολλανδία (Μπερτ Φαν Μάαρβικ): Στεκέλενμπουργκ, Φαν Ντερ Βιλ, Ματάισεν, Χάιτινγκα, Φαν Μπρόνκχορστ (105’ Μπράφχαϊντ), Φαν Μπόμελ, Ντε Γιονγκ (89’ Φαν Ντερ Φάαρτ), Ρόμπεν, Κάιτ (70’ Ελία), Σνάιντερ, Φαν Πέρσι.

 Ισπανία (Βιθέντε Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Ράμος, Πουγιόλ, Πικέ, Καπντεβίλα, Μπουσκέτς, Αλόνσο (87’ Φάμπρεγκας), Τσάβι, Ινιέστα, Βίγια (106’ Τόρες), Πέδρο (60’ Νάβας).


 * Στον μικρό τελικό, σε ένα ματς όπου οι άμυνες απουσίαζαν, στο "Νέλσον Μαντέλα Μπέι" του Πορτ Ελίζαμπεθ η Γερμανία κέρδισε την Ουρουγουάη με 3-2 και κατέκτησε ακόμη μία 3η θέση στην ιστορία της. Τα γκολ: Καβάνι (28'), Φορλάν (51') / Μίλερ (19'), Γιάνσεν (56'), Κεντίρα (82'). Δοκάρι είχε ο Φορλάν με απευθείας εκτέλεση φάουλ στις καθυστερήσεις του αγώνα, για να στείλει το ματς στην παράταση αλλά και για να βγει 1ος σκόρερ, αφού τελικά τερμάτισαν με 5 γκολ 4 παίχτες (Φορλάν, Μίλερ, Βίγια, Σνάιντερ)!

 Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:

 Ουρουγουάη (Όσκαρ Ταμπάρες): Μουσλέρα, Λουγκάνο, Γκοντίν, Φουτσίλε, Καβάνι (88' Αμπρέου) Σουάρες, Φορλάν, Πέρες (77' Γκαργκάνο), Περέιρα, Ρίος, Κάσερες.

 Γερμανία (Γιόακιμ Λεβ): Μπουτ, Γιάνσεν (81' Κρος), Φρίντριχ, Αόγκο, Κεντίρα, Σβάινσταϊγκερ, Οζίλ (91' Τάσκι) Μίλερ, Μέρτεζακερ, Κακάου (73' Κίσλινγκ), Μπόατενγκ.


 * Απολύτως δίκαια το σήκωσε η Ισπανία. Είναι η καλύτερη ομάδα και παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο τα τελευταία 2-3 χρόνια. Με το αγαπημένο της 1-0 κέρδισε όλα τα νοκ άουτ ματς (Πορτογαλία, Παραγουάη, Γερμανία, Ολλανδία) χωρίς βέβαια να εντυπωσιάζει σε κανένα, συμπεριλαμβανομένου του τελικού, ωστόσο ήταν η ομάδα που είχε τον έλεγχο και την κατοχή μπάλας σε κάθε ματς, ήταν η ομάδα που έκανε πάντα το παιχνίδι της και ήταν η ομάδα που διέθετε τις καλύτερες μονάδες από κάθε αντίπαλο.
 Μεγάλη φουρνιά τρομερών παιχτών για την Ισπανία, με τους Κασίγιας, Ινιέστα, Τσάβι και Βίγια να ξεχωρίζουν σε αυτή τη διοργάνωση, αλλά και τους Μπουσκέτς, Ράμος, Πικέ, Πουγιόλ, Καπτενβίλα, Αλόνσο, Πέδρο, Τόρες, Φάμπρεγκας και το μόνο που μένει είναι να δούμε αν θα συνεχίσουν να βρίσκονται ανάμεσα στους μεγάλους ή αν θα δούμε μία νέα Γαλλία, που μετά από λίγα χρόνια εξαφανίστηκε...

 * Μετά τους θριαμβευτές θα ήθελα να σταθώ στην Ουρουγουάη, που με ηγέτη τον Φορλάν έκανε εξαιρετικό Μουντιάλ και η 4η θέση που πήρε είναι άκρως τιμητική, στη Γερμανία που κατά τη γνώμη μου έχασε μεγάλη ευκαιρία (με την Ισπανία) να πάρει ακόμη ένα παγκόσμιο κύπελλο με τέτοιους αντιπάλους που είχε, και στην Ολλανδία που με τα νέα παιδιά έφτασε μία ανάσα, αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνει για 3η φορά..
Όσο για τους υπόλοιπους μεγάλους που τα σκάτωσαν, η Βραζιλία είναι ήδη το μεγάλο φαβορί για το Μουντιάλ του 2014 που θα διεξαχθεί στην έδρα της, η Αγγλία και η Γαλλία πιστεύω ότι θα στρώσουν, με Καπέλο η πρώτη και χωρίς Ντομενέκ η δεύτερη, η Αργεντινή με Μαραντόνα δεν πρόκειται να δει προκοπή, ενώ η Ιταλία παραμένει ερωτηματικό...