Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street, Tim Burton, 2007

 "Sweeney Todd: Ο φονικός κουρέας της οδού Φλιτ", είναι ο πιστά δοσμένος στα ελληνικά τίτλος αυτής της πανέμορφης ταινίας του Tim Burton. Ο μεγάλος παραμυθάς, εδώ, με κάτι εντελώς ξεχωριστό από τα... αθώα "παραμυθάκια" του, συνεργάζεται για μία ακόμη φορά με τον "μούσο" του, Johnny Depp, και δημιουργεί ένα "ασυνήθιστο" μιούζικαλ, σε μεταφορά του πετυχημένου θεατρικού μιούζικαλ του Stephen Sondheim. Και το στολίζει με ένα σωρό εντυπωσιακά στοιχεία, που κάνουν το "Sweeney Todd" ένα μακάβριο, σκοτεινό, αιματοβαμένο, επικό αριστούργημα!

 Η υπόθεση της ταινίας:
Ο κουρέας Σουίνι Τοντ τιμωρείται άδικα από το διεφθαρμένο δικαστή Τάρπιν και φυλακίζεται, μαινόμενος για εκδίκηση, όχι μόνο για την τύχη του, αλλά και για τη σκληρή μοίρα της γυναίκας του και της κόρης του. Όταν αποφυλακίζεται, επιστρέφει στο κουρείο του με έναν αιματηρό σκοπό: να "ξυρίζει" τα… κεφάλια των κυρίων που τον επισκέπτονται και που του φέρθηκαν άτιμα στο παρελθόν. Βοηθός του θα είναι η διαβολική Μις Λάβετ, η οποία έχει ένα μαγαζάκι με πίτες κάτω από το κουρείο, μόνο που οι πίτες που πουλάει είναι…δηλητηριασμένες! Χιούμορ, τρόμος και συναίσθημα, υπό τα ανάλαφρα τραγούδια του Σόντχαϊμ και την επίβλεψη της ρομαντικής ματιάς του Μπάρτον.
Η ταινία κέρδισε το 2008 δύο Χρυσές Σφαίρες για Καλύτερη ταινία και Α' Ανδρικού ρόλου με τον Τζόνι Ντεπ ενώ έχει κερδίσει ακόμα 6 βραβεία και 17 υποψηφιότητες σε διάφορα φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων και 3 υποψηφιότητες για Όσκαρ το 2008 (Α' Ανδρικού ρόλου με τον Τζόνι Ντεπ, Ενδυματολογίας με τον Κολίν Άτγουντ και Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης με τους Ντάντε Φερέτι & Φραντσέσκα ΛοΣκιάβο).

 Καινοτόμος για ακόμη μία φορά, ο μεγάλος παραμυθάς Tim Burton (Edward Scissorhands, Big Fish, Charlie and the Chocolate Factory , Corpse Bride και φυσικά ο καλύτερος Batman ever!), με αυτό το ιδιότυπο μιούζικαλ, αυτή την αιματοβαμένη όπερα, υπογράφει το αριστούργημά του!
Παίρνει στα χέρια του ένα θρυλικό μιούζικαλ του Broadway, του βραβευμένου θεατρικού συνθέτη Στίβεν Σόντχαϊμ, τεστάρει για πρώτη φορά τις... φωνητικές ικανότητες των Ντεπ και Κάρτερ (έξοχοι και οι δύο -και- σε αυτόν το ρόλο) και προσθέτει στοιχεία εντυπωσιακά στυλιζαρισμένα, απογειώνοντάς το στην κυριολεξία! 


 Οι ερμηνείες είναι πολύ δυνατές. Ο Johnny Depp είναι πολύ καλός (όχι όμως εξαιρετικός!), ενώ εκείνη που κλέβει ουσιαστικά την παράσταση είναι η Helena Bonham Carter, η οποία ξεδιπλώνει έξοχα έναν αναμφισβήτητα πιο πολύπλοκο χαρακτήρα από εκείνον του Depp! Και οι δύο, ως ζευγάρι, το μόνο πράγμα που έχουν στο μυαλό τους είναι ο σχεδιασμός των φόνων. Ο Τοντ για να εκδικηθεί εκείνους που του στέρησαν τη ζωή του, τον έστειλαν φυλακή και του απομάκρυναν τη γυναίκα και τα παιδιά του. Και η μις Λάβετ απλά επειδή είναι παθιασμένα ερωτευμένη μαζί του.

 Και ο Alan Rickman είναι πολύ καλός ως σαδιστής δικαστής Turpin, ενώ μικρό ρόλο - έκπληξη έχει ο Sacha Baron Cohen!



 Και ο μέγας Burton στήνει μέσα σε μόλις δύο ώρες, ένα μεγαλόπρεπο -non stop singing- gothic μιούζικαλ, με στοιχεία εκδίκησης, θανάτου, αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, παραμυθένιας ατμόσφαιρας, λεπτής ειρωνίας, μαύρου χιούμορ, και όλα αυτά "στολισμένα" με ένα καλαίσθητο λουτρό αίματος!

 Η ιστορία εκδίκησης στήνεται εντυπωσιακά, εκτελείται τελετουργικά, για να οδηγηθούμε στο προδιαγεγραμένο, τραγικό φινάλε των ηρώων. Ε, βέβαια, τί άλλη κατάληξη θα μπορούσαν να είχαν δύο άνθρωποι με τόσο μίσος μέσα τους και ένα ιστορικό φόνων πίσω τους; Άλλωστε τίποτε άλλο δεν τους ένοιαζε. Ήθελαν να ολοκληρώσουν το σχέδιο εκδίκησης και ήταν έτοιμοι να πληρώσουν το οποιοδήποτε κόστος για αυτό. Είναι βέβαιο όμως, ότι πίσω από το "προσωπείο" της εκδίκησης, ο Τοντ κρύβει ένα πρόσωπο βίαιο, αιμοδιψές που αναζητά το αίμα για να κατευνάσει την γεμάτη δολοφονικά ένστικτα "ψυχή" του!


 Και καθόλη τη διάρκεια τα υπέροχα τραγούδια δίνουν μία μαγική διάσταση στην ιστορία!


Κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία για την ταινία:

Η τρομακτική ιστορία του φονικού κουρέα της Φλιτ Στριτ πρωτοεμφανίστηκε το 1846 ως λαϊκό ανάγνωσμα φτηνού αγγλικού περιοδικού, διασκευάστηκε για πολλά θέατρα της εποχής, έδωσε υλικό σε βιβλία, λαϊκά άσματα και ραδιοφωνικές εκπομπές, και γυρίστηκε ταινία το 1936. Το 1973 ο θεατρικός συγγραφέας Κρίστοφερ Μποντ έδωσε στην ιστορία την τελική θεατρική της μορφή, στην οποία βασίστηκαν ο Στίβεν Στόνχαϊμ και ο Χιου Γουέλερ για το διάσημο πια «θρίλερ-μιούζικαλ» που ανέβηκε το 1979 στο Μπρόντγουεϊ.


Η κορυφαία στιγμή του Tim Burton, το μεγάλο αριστούργημα του δαιμόνιου Αμερικανού σκηνοθέτη. Υποκλίνομαι!


Βαθμολογία: 9,5/10