Anatomy of a Murder, Otto Preminger, 1959

 "Ανατομία ενός Εγκλήματος", από τον σπουδαίο Αμερικανό σκηνοθέτη Otto Preminger (ο σκηνοθέτης της "Laura", της επιτομής των film noir!), του 1959. Ένα συναρπαστικό δικαστικό θρίλερ διάρκειας δυόμιση ωρών!
 Η ταινία «Ανατομία ενός Εγκλήματος» είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Τράβερ, το οποίο αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα μπεστ-σέλερ της δεκαετίας του '60.

 Η υπόθεση της ταινίας:
 Σε κάποιο μικρό θέρετρο της Αμερικής, ο τοπικός δικηγόρος αναλαμβάνει να υπερασπιστεί έναν στρατιωτικό, ο οποίος σκότωσε εν ψυχρώ το βιαστή της γυναίκας του. Σύντομα θα αντιληφθεί ότι οι δύο σύζυγοι κρύβουν στοιχεία σχετικά με την υπόθεση και ότι η επικείμενη δίκη θα είναι μια δοκιμασία.

 Ο Otto Preminger σε μεγάλα κέφια δημιουργεί ένα συναρπαστικό δικαστικό θρίλερ και ο James Stewart δίνει μία απ' τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του! Arthur O' Connell, George Scott, Lee Remick, Ben Gazzara, Eve Arden, αποτελούν ένα πολύ δυνατό καστ, με κορυφαίο φυσικά τον Stewart.

 Ο υπολοχαγός Φρέντερικ Μάνιον κατηγορείται για τη δολοφονία του βιαστή της γυναίκας του, της Λόρα. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Λόρα, η ίδια έπεσε θύμα άγριου ξυλοδαρμού και στην συνέχεια βιασμού από το θύμα. Την υπεράσπιση του Μάνιον αναλαμβάνει ο δικηγόρος Πολ Μπίγκλερ ο οποίος αντιμετωπίζει την υπόθεση ως πρόκληση για την καριέρα του. Η υπόθεση έχει φθάσει στο δικαστήριο και η "μάχη" έχει αρχίσει. Ο διάσημος και σκληρός εισαγγελέας Κλοντ Ντάνσερ, αντικρούει τους ισχυρισμούς της υπεράσπισης, ότι δηλαδή ο κατηγορούμενος διέπραξε τον φόνο για λόγους τιμής, αφού η γυναίκα του κατηγορουμένου ήταν ελευθέρων ηθών και διατηρούσε σχέσεις με το θύμα. Σύμφωνα πάντα με τον Ντάνσερ, οι μελανιές στο πρόσωπο της Λόρα δημιουργήθηκαν από τον ίδιο τον σύζυγό της, ο οποίος, αφού την χτύπησε άγρια, της απέσπασε την ομολογία ότι ήταν ερωμένη του θύματος. 'Ετσι, πάνω σ' ένα ξέσπασμα θυμού και ζήλειας, ο κατηγορούμενος, γνωρίζοντας πολύ καλά τί επρόκειτο να κάνει... δολοφόνησε το θύμα εν ψυχρώ. 

Στο μεταξύ, ο βοηθός του Μπίγκλερ, ο Μακ Κάρθι, ξεθάβει από τα δικαστικά αρχεία μια παλιά υπόθεση, στην οποία ο σύζυγος είχε δολοφονήσει τον βιαστή της γυναίκας του, αλλά είχε αθωωθεί επειδή η υπεράσπιση είχε βασιστεί στο έγκλημα "εν βρασμώ ψυχής". Ο Μπίγκλερ χρησιμοποιεί το ίδιο ελαφρυντικό και για να κερδίσει την υπόθεση καλεί ως μάρτυρα την θετή κόρη του θύματος. Η τελευταία καταθέτει ένα στοιχείο, τόσο σημαντικό για την δολοφονία του πατριού της, ώστε η ιστορία παίρνει τώρα νέες διαστάσεις...

 Ο Πρέμινγκερ λοιπόν διεισδύει με τόλμη αλλά και πολύ καλό χιούμορ στην Αμερικανική δικαιοσύνη, αλλά και την ζωή στην Αμερικανική επαρχία. Και τα πάντα είναι ανάποδα. Οι ήρωες είναι αντι-ήρωες, οι (ολοκληρωμένοι) χαρακτήρες των αντι-ηρώων είναι αμφίσημοι και τίποτα απ' την αισθητική του φιλμ δεν θυμίζει την τότε αισθητική του Χόλυγουντ. Όλα τούμπα από τον μέγα Πρέμινγκερ!
 Και όλα πρωτοποριακά, εκπληκτικά. Σκηνοθεσία, ασπρόμαυρη φωτογραφία, ολοκληρωμένοι χαρακτήρες, ερμηνείες, ένταση και αγωνία καθόλη τη διάρκεια, αμφίρροπη η έκβαση της δίκης, διφορούμενη αφήγηση των γεγονότων, ίντριγκα, πάθος, ανατροπές, ατμόσφαιρα, όλα εξαιρετικά!

 Ακόμη και το τολμηρό -για την εποχή- λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί ο μεγάλος κινηματογραφιστής, καθώς, ενδεικτικά, για πρώτη φορά στο σινεμά ακούγονται λέξεις όπως "βιασμός" ή "κιλότα"!

 Κι ενώ είναι ανατρεπτικός σε τόσα σημεία, ο Πρέμινγκερ δεν ξεπερνάει το μεγάλο ταμπού της εποχής και που αφορά στην εξουσία που ασκεί ο άνδρας πάνω στη γυναίκα...
 Συντηρητικός ο Πρέμινγκερ, δεν κάνει την υπέρβαση σε αυτό το θέμα, αφού ξεκάθαρα η Laura είναι υποταγμένη στον άνδρα της. Η ευτυχία ή  δυστυχία της, η τύχη της και η ελπίδα της κρέμονται από τον σύζυγό της!

 Τέλος, η μουσική ανήκει στον Duke Ellington, σπουδαίο μουσικό της jazz, ο οποίος μάλιστα παίζει και ζωντανά πιάνο! Είναι δε, η πρώτη ταινία όπου ακούγεται jazz κατά το μεγαλύτερο διάστημά της.

 Η καλύτερη του είδους (δικαστικές) και μέσα στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

 Ήταν υποψήφια για 7 'Οσκαρ: A΄ ανδρικού ρόλου (Τζέιμς Στιούαρτ), Β΄ ανδρικού ρόλου (Τζορτζ Σι Σκοτ και 'Αρθουρ Ο' Κόνελ), διασκευασμένου σεναρίου, καλύτερης ταινίας, φωτογραφίας και μοντάζ.


 Βαθμολογία: 9/10